Charakterystyka
Pochodzenie: Ameryka Południowa (Peru, Kolumbia, Brazylia)
Środowisko: W naturze zamieszkuje małe rzeki, strumienie, tereny podmokłe z “czarną wodą”. Są to miejsca gęsto porośnięte roślinnością, z dużą ilością rozkładających się liści i podtopionymi konarami drzew. Akwarium powinno być gęsto obsadzone roślinami, z pozostawioną wolną przestrzenią do swobodnego pływania. Najlepszym wyborem będzie ciemne podłoże.
Rodzina: smukleniowate
Wielkość: 3,5-4 cm długości
Zachowanie: Ryba bardzo łagodna, nieśmiała. Pływa najczęściej w środkowych i górnych partiach zbiornika. Jest to gatunek stadny, wymagane jest min. 10 osobników. Samce rzadko rywalizują ze sobą i nie wyrządzają sobie dużych szkód. Z racji swoich małych rozmiarów i spokojnej natury nie nadają się do zbiorników wielogatunkowych.
Wielkość akwarium: małe (min. pojemność: 30 l; min. długość: 45 cm)
Temperatura wody: 22-28 st.C
Parametry wody:
- pH: 4.0-7.0
- Twardość: 1-15 dGH
- Wymagania odnośnie przygotowania wody: Gatunek ten wymaga świeżej, czystej, dobrze natlenionej wody, o stabilnych parametrach. Zalecane są regularne podmiany. Nie należy wprowadzać go do niedojrzałego zbiornika.
Pokarm: Suchy, żywy, mrożony (np. larwy solowca, rurecznik, grindal wazonkowiec). Pokarmy muszą być drobne, dostosowane do wielkości ryby (lub ewentualnie wcześniej rozdrobnione czy posiekane).
Cechy
- Grzbiet oliwkowo-brązowy, brzuch srebrzystobiały. Po bokach przebiegają trzy pasy barwy ciemnobrązowej lub czarnej. Dwa górne przebiegają od pyska do płetwy ogonowej, trzeci, dolny, jest krótki i sięga od podgardla do płetwy odbytowej. Przestrzeń pomiędzy pasami połyskuje złociście, na przejrzystych płetwach znajdują się czerwone plamki.
- Samiec smuklejszej budowy w porównaniu do samicy. Jest również intensywniej wybarwiony.
Rozród
Gatunek ryby trudnej do rozmnożenia. Akwarium tarliskowe powinno być niewielkie i zacienione. Na ok. 10 cm uzupełniamy je bardzo miękką, lekko kwaśną i idealnie czystą wodą o temperaturze 26-28 C. Na substrat do złożenia ikry najlepiej nadaje się pęczek mchu jawajskiego. Do tarła przygotowujemy grupę dorosłych ryb, podając mrożone lub żywe drobne pokarmy.
Gdy samice staną się wyraźnie grubsze to wówczas wybieramy jedną lub dwie pary i wieczorem przenosimy je do wcześniej przygotowanego zbiornika. Tarło odbywa się następnego dnia rano. Tarlaki pożerają ikrę, należy więc użyć rusztu ikrowego o niewielkich szczelinach. Parę po tarle należy odłowić. Pływający wylęg wymaga przez dłuższy czas najdrobniejszego pokarmu (np. pierwotniaków).
Zobacz w sklepie
Komentarze do materiału na forum dyskusyjnym
Pokaż komentarze (0) Przejdź do wątku na forum