Magazyn Akwarium nr 10/2013 (133)

Zeszyt akwarystyczny nr 45

Paweł Czapczyk - Życie na powierzchn. Rośliny pływające.

Rośliny pływające nie tworzą ściśle określonej grupy systematycznej. Należą do nich zarówno imponujący przedstawiciele rodziny rozpławowatych (Pontederiaceae), tacy jak hiacynt wodny (Eichhornia crassipes), jak i gatunki znacznie delikatniejsze i skromniejsze – takie jak paproć wodna o zredukowanych korzeniach i liściach, czyli salwinia pływająca (Salvinia natans). Niektóre z nich mają niebywałą żywotność i siłę przetrwania, jak rzęsa drobna (Lemna minor).

Rośliny pływające pełnią wiele przydatnych funkcji. Po pierwsze, rozpraszają światło, tworząc klimat wewnątrz zbiornika i ośmielając bardziej bojaźliwe gatunki ryb do większej aktywności. Po drugie, pobierają duże ilości związków azotu i fosforu, ograniczając w ten sposób rozwój glonów. Po trzecie, stanowią tworzywo do budowania gniazd przez wielkopłetwy wspaniałe (Macropodus opercularis) i inne ryby labiryntowe. Po czwarte, stają się substratem i miejscem do składania ikry dla wielu innych gatunków ryb. Po piąte, kreują unikalne strefy bezpieczeństwa i bufory ochronne dla narybku, a także środowisko życia dla mikroorganizmów, którymi pożywia się następnie ów maleńki narybek.

Na tym ostatnim polu szczególnie wiele zasług położyła w przeszłości popularna wgłębka pływająca (Riccia fluitans), która niedawno wróciła do łask za sprawą modnego trendu akwarystycznego, czyli tzw. stylu naturalnego. Oczywiście niektóre z roślin pływających, nieodpowiednio pielęgnowane lub pozostawione same sobie, mogą w krótkim czasie całkowicie zmarnieć albo, odwrotnie, rozrosnąć się do tego stopnia, że przykryją całe lustro wody w akwarium. Na widok takiego zjawiska ciśnie się na usta każdego rozeźlonego akwarysty jedno słowo: plaga. Z drugiej jednak strony, zadbany i odkryty zbiornik, dobrze oświetlony i ustabilizowany, ale pozbawiony roślin swobodnie dryfujących na powierzchni wody, wydaje się, może się wydać, czymś niepełnym i niekompletnym

 

Magazyn Akwarium nr 10/2013 (133)

Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele!

Ci z Was, którzy odwiedzili w tym roku wrocławską Halę Stulecia podczas odbywających się tam w dniach 13-15 września targów Zoo-Botanica, stali się naocznymi świadkami tego, że informacje o kryzysie przeżerającym rodzimy rynek akwarystyczny są, z jednej strony, poniekąd słuszne (wszak akwarystyka jest uzależniona od innych gałęzi gospodarki i ogólnego dobrostanu społeczeństwa), ale – z drugiej strony – mocno przesadzone.

Obok bowiem licznych stoisk z produktami renomowanych firm oraz gremialnej i cieszącej oko prezentacji stowarzyszeń i klubów akwarystycznych odbywały się przecież prestiżowe konkursy i prelekcje. Ostatniego zaś dnia imprezy ze sceny głównej mieliśmy radość ogłosić i powitać laureatów tegorocznej, czyli trzeciej już, edycji Nagrody im. Darka Firleja. Kto w tym roku otrzymał statuetkę konika morskiego? Zajrzyjcie, proszę, na odpowiednie strony w magazynie i czytajcie zamieszczone tam relacje.

Tymczasem nastał październik, a to oznacza większy ruch w branży zoologicznej. W październiku notuje się zwykle większą podaż i większy popyt na artykuły akwarystyczne – inaczej niż w miesiącach letnich. Jesienią częściej zaglądamy po prostu do sklepów zoologicznych i wnikliwiej przypatrujemy się nieznanym sobie wcześniej urządzeniom technicznym. Jesteśmy wreszcie bardziej gotowi testować nowe produkty i pokarmy, a przede wszystkim realistycznie myślimy o aranżowaniu kolejnych zbiorników i wprowadzaniu niehodowanych dotychczas gatunków ryb i roślin.

W tym właśnie miesiącu czeka nas również nie lada gratka w postaci kolejnej, piątej już edycji Dni Akwarystyki w Muzeum Przyrody w Drozdowie (to na początku, a dokładnie 5-6 października), natomiast później w Poznaniu (19-20 października) – targi Aqua Zoo oraz IV Międzynarodowe Mistrzostwa Dyskowców.

Właśnie hodowcom dyskowców i paletek (w pierwszym rzędzie) dedykowany jest artykuł dra inż. Wojciecha Góreckiego, ważący racje za i przeciw skarmianiu różnych gatunków ryb podrobami pochodzącymi od zwierząt stałocieplnych. Prawda, że to temat kontrowersyjny? I jakże na czasie. Liczymy po cichu, że tekst ten zapoczątkuje dyskusję albo przynajmniej skłoni któregoś z naszych Autorów lub niepiszących dotąd do MA Czytelników do sięgnięcia po pióro.

Do kategorii lżejszej należy z pewnością wakacyjna z ducha opowieść Michała Kika o akwariach ogrodu zoologicznego w Ostrawie. Placówka ta nie jest usytuowana daleko od naszych granic i warto ją przy nadarzającej się okazji odwiedzić – ja w każdym razie w bliżej nieokreślonej przyszłości tam się wybieram.

Jakie prędkości osiągają żaglice? Ile zaś kosztują tuńczyki błękitnopłetwe? – na te i inne pytania próbuje znaleźć bystrą odpowiedź Zbigniew Strzelecki. Przebojowo zapowiada się też materiał Marcina Chyły, wielkiego pasjonata i hodowcy, o rybach z rodzaju Parosphromenus. Pan Marcin dał do zrozumienia, że na tym obszernym wstępie nie poprzestanie – możemy się zatem spodziewać kolejnej odsłony sumatrzaków w następnym numerze magazynu.

Z kolei Marcin Szuchnik, znany już Czytelnikom z cyklu o „małej Azji”, opowiada o chowie i rozmnażaniu maleństwa żyjącego w ogromnej rzece Mekong, czyli o Rasbora borapetensis. Wreszcie coś, co szczególnie gorąco polecam wszystkim: szczery i mądry, bo ufundowany na wiedzy i doświadczeniu, zapis miłości do akwarystyki morskiej. Tak można przecież nazwać swoisty raport Brunona Waligóry, odnoszący się do własnego zbiornika rafowego. Artykułem Pana Brunona inicjujemy cykl „Moje Akwarium” i tą drogą apelujemy do Was o nadsyłanie swoich propozycji.

Na koniec zaś coś dla pretendentów stania się mistrzami obiektywu – czyli Jacek Klonowicz, który tym razem pisze o dziedzinie fotografii przez siebie ulubionej, to znaczy o portrecie. 

Zapraszam do lektury!
Paweł Czapczyk Redaktor Naczelny
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Spis treści

• Michał Kik: Akwaria ogrodu zoologicznego w Ostrawie
• Marcin Chyła: Wstęp do ryb z rodzaju Parosphromenus
• Wojciech Górecki: Serce i wątroba jako składniki diety ryb
• Mikołaj Szostek: Zagrzebka Guenthera
• Dr Maja Prusińska: Ciemna strona akwarystyki
• Paweł Zarzyński: Sorubim lima: groteskowy olbrzym
• Katarzyna Palarska: Zasady żywienia zbrojników
• Dr Grzegorz Soszka: Ławice
• Rafał Kozera: Kwarantanna nowych ryb
• Jacek Klonowicz: Szkoła fotografii akwarystycznej (3): Światło – klucz do sukcesu, część 2
• Alek Bielski: Sledzik białostocki: Nie da się

Akwarium nr 5/2013 (155)

Drodzy Czytelnicy!

„Podróże kształcą" – maksyma ta w dawnych czasach towarzyszyła ludziom młodym, którzy wyruszali na europejskie szlaki i jeszcze dalej, aby poznawać świat. Celem, jak zawsze, był powrót. Oto wciąż jeszcze młodzi, ale nieco już starsi, wracali w rodzinne strony, by patrzeć na życie okiem bardziej dojrzałym i odpowiedzialnym. My, akwaryści, możemy ową starą i szlachetną maksymę strawestować i powiedzieć, że „podróże kształcą, owszem, ale podróże akwarystyczne kształcą szczególnie".

Jedną z odmian tego typu ekskursji są wyjazdy do profesjonalnych zagranicznych hodowli. O owocnym pobycie w jednej z takich właśnie placówek, usytuowanej w bawarskiej miejscowości Schwalbweg, zaświadcza w obecnym numerze małego „Akwarium" znakomity popularyzator i pasjonat, Andrzej Sierakowski, notabene prezes zaprzyjaźnionego z naszą redakcją Klubu Malawi.

Natomiast Andrzej Kociołkowski, który wszystkie warte obejrzenia miejsca, wystawy i plenery odwiedza i przemierza od lat – nie muszę oczywiście dodawać, że z nieodłącznym aparatem w dłoni – i potem utrwala to wszystko w swoich poczytnych reportażach i fotorelacjach, zdaje tym razem na naszych łamach sprawę z odwiedzin w inspirującym arboretum w Bolestraszycach, w którym rosną m.in. szczególnie nas interesujące rośliny wodne i bagienne.

Z kolei Łukasz Sobeczko w ramach cyklu o hodowli żywej karmówki pisze w obecnym wydaniu „Akwarium" o widłonogach, zaś Bartosz Strzała dzieli się swym niemałym doświadczeniem akwarystycznym i opowiada o trwałości, prostocie działania i wielofunkcyjności, a także o kilku innych zaletach filtra hamburskiego. Wreszcie coś o tęczance Boesemana. Wydaje się, że moda na te bajeczne ryby z antypodów przeminęła doszczętnie. Jednak nie. Choć nie cieszą się one już tak wielką popularnością jak przed dekadą lub dwoma, to wciąż są eksponowane na wystawach i prezentowane w domach hobbystów. Rzeczony gatunek tęczanki przypomina dziś Paweł Soja z Kujawsko-Pomorskiego Forum Akwarystów.

Paweł Czapczyk Redaktor Naczelny
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Spis treści

• Wojciech Sierakowski - Wizyta w hodowli Cichlidenstadl
• Łukasz Sobeczko - Hodowla widłonogów – prostsze niż się wydaje
• Paweł Soja - Tęczanka Boesemana
• Bartosz Strzała - Filtr hamburski – genialny w swojej prostocie
• Andrzej Kociołkowski - Arboretum w Bolestraszycach

Artykuł jest wynikiemj współpracy z firmą Pet Publications, wydawcą miesięcznika Magazyn Akwarium.
Firmy zainteresowane promocją zapraszamy do działu: Reklama oraz Współpraca