Korzeń w akwarium

Witam,
mam na stanie w domu taki oto korzeń jak na zdjeciu i chialbym sie dowiedzieć czy nie zabarwi mi on wody za bardzo?

i czy nadaje się on wogole do akwa?

Pozdrawiam

Jak nie wygotujesz w solance to się nie przekonasz, korzonek fajny także warto spróbować.

Kurde tylko w co ja go zmieszcze mozna po kawalku gotowac czy trzeba caly zanurzyc?

aha i jak podczas gotowania bedzie farbowal tzn ze w akwarium tez bedzie? czy jak go dobrze wygotuje to potem bedzie ok?

Pozdrawiam

Możesz gotować po kawałku, moje korzenie nie mieściły się na raz do garnka, więc gotowałem je raz z jednej strony, potem z drugiej, fakt że trwa to znacznie dłużej, potem dobrze je wymocz, zmieniając co jakiś czas wodę.

Kiedyś gotowałam po kawałku - kilka dni, a korzeń i tak barwił w akwarium - po jakimś czasie przestał, a woda w akwarium po podmianach odzyskała w końcu przezroczystość.
A ostatnio Red Moor Wood moczyliśmy w wannie - w gorącej wodzie z solą - nie barwi, ale musieliśmy przygnieść go kamieniem, ale te korzenie chyba nie barwią wody.
Wygotować/odkazić trzeba. Gotuj po kawałku, tylko co jakiś czas zmieniaj stronę gotowaną, żeby ta niegotowana nie wyschła zupełnie i będzie dobrze

Możesz też na działeczce, beczka,woda, sól i robisz ognisko

Hehe tak by bylo najlepiej, lecz niestety pozostaje mi gotowanie w domu na raty

dziekuej wszystkim za pomoc
Pozdrawaim

Gotowanie tego korzenia nic nie da i tak będzie barwił wodę to Grab.

Jest to korzeń na 100% grabu drzewo bardzo twarde tonie zaraz po włożeniu do wody. Grab ma piękne korzenie sam mam w domu 3 szt. Korzenie tego drzewa są bardzo ładne ale mają jeden wielki minus mają w sobie strasznie dużo garbnika. Ja z takim korzeniem walczyłem rok czasu moczył się 5 miesięcy potem kilkukrotne gotowanie nic to nie dało. Dalej moczyłem i po roku po włożeniu do zbiornika w parę dni pomimo wydajnej filtracji i filtra wewnętrznego z watą na trzpieniu w zbiorniku była herbata.

Te korzenie nadają się tylko i wyłącznie do biotopów z ciemnymi wodami.

Masz dla porównania zdjęcie opisywanego korzenia gotowanego i moczonego przez rok.

Weder - czy według Ciebie korzenie mogą powodować utrzymywanie się w wodzie pyłu (brązowego).

I drugie pytanie - czy obecność większej ilości korzeni może by powodem problemów z krasnorostami? Po restarcie i zmianie aranżacji z kamieni na korzenie mam ciągle problem z krasnorostami - wcześniej nie miałem większych problemów z glonami.

Pierwsze pytanie to dla mnie tak. Zwłaszcza jak korzenie mają na sobie korę. Ale tu też są wyjątki bo mam korzeń z korą i jest ok.


Drugie pytanie .
Z praktycznych względów wskazane jest, aby w akwarium utrzymywać stałą koncentrację kwasu humusowego (0,02-0,1 promila) co uniemożliwi rozwijanie się glonów pomimo dużego oświetlenia. ( cytat z poniższego artykułu )



Związki humusowe

(Przedruk elektroniczny za zgodą PZA z czasopisma "Akwarium" nr 5-6/88)


Stanisław Kujawa

Na wstępie należy zaznaczyć, że nazwa "związki humusowe" obejmuje ogólnie różne związki wielkocząsteczkowe, należące do substancji organicznych, które powstają w wodzie w wyniku humifikacji, czyli oddziaływania czynników chemiczno-fizycznych (odczyn wody, tlen, temperatura) i fermentacyjnych (bakterie, grzyby) na martwe, trudno rozkładające się szczątki roślinne (lignina, celuloza). Humifikacja trwa o wiele dłużej niż np. mineralizacja, gdzie następuje szybki rozpad substancji organicznej na proste związki nieorganiczne.
Związki humusowe pod względem chemicznym są bardzo różnorodne i dotychczas mało poznane. Podział ich przeprowadzono na podstawie kryteriów analitycznych. Do pierwszej grupy należą fulwokwasy, które charakteryzują się rozpuszczalnością w wodzie, zaś ich wodne roztwory mają odczyn kwaśny. W drugiej grupie znalazły się kwasy huminowe, które nie są rozpuszczalne w wodzie, a jedynie w słabych roztworach alkalicznych (NaOH; KOH) tworząc z nimi ciemnobrunatny roztwór humianów (tj. soli kwasów huminowych i zasad). Trzecią grupę stanowią huminy i ulminy, które nie są rozpuszczalne prawie w żadnych odczynnikach chemicznych. Duża koncentracja związków humusowych występuje w torfach, węglu brunatnym, lignicie, stylicie, korze, drewnie, korzeniach i owocach. Występują one również w niektórych roślinach niższych: glonach, porostach, mchach i grzybach. Garbniki roślinne najobficiej tworzą się w naroślach - tzw. galasach*, w których znajduje się kwas galusowy, dawniej stosowany do wyrobu atramentu i garbnika zwanego taniną. Ciemna barwa garbnika powstaje przez utlenienie barwnika flobafeny, dzięki któremu tworzy się ciemna barwa w korze drzew i herbacie. Dla orientacji przytoczyć można wykaz zawartości garbników w kilku gatunkach roślin:


liście brzozy 8-9%
liście olchy 11-13%
liście kasztanowca 9-10%
kora brzozy 5-8%
kora świerkowa 8-10%
kora dębu 10-15%
drewno kasztanowca 7-18%
herbata 17-20%

Bardzo duże ilości garbników zawierają zielone skorupy orzecha włoskiego, podobnie zresztą jak i jego liście, które mają tego związku ponad 30%. Najwięcej jednak garbnika występuje w korzeniach drzew mangrowych - bo blisko 50%.
Związki humusowe, w zależności od stopnia stężenia, zabarwiają wodę naturalną na żółto, a niekiedy do żółtobrunatnej. Ze względu na kwasowy charakter związków humusowych następuje obniżenie odczynu wody (pH) co sprzyja stabilizacji układu koloidalnego, a zarazem zwiększa się stopień dysocjacji związków humusowych fulwokwasów, które prowadzą do pogłębiania barwy wody.
Substancje humusowe stwierdzone w wodzie w stężeniach normalnych (od 0,5 do 1,0 mg/dcm3) nie są szkodliwe dla zdrowia ludzi i zwierząt. Maksymalna dopuszczalna ilość substancji organicznej jaka może znajdować się w wodzie do picia wynosi od 1,8 do 2,5 mg/dcm3, co odpowiada barwie od od 4-24 mg/dcm3 Pt (jednostka barwy). Wody zawierające związki humusowe są w mniejszym lub w większym stopniu dysfotyczne (słabo prześwietlone).
Dużym rezerwuarem związków humusowych są torfy, które prasowane w kostki lub bele przeznaczone są dla celów opałowych czy też ogrodniczych. Torf w stanie naturalnym składa się z silnie uwodnionej mieszaniny rozłożonych szczątków roślinnych i z niewielkiej ilości resztek zwierzęcych.
Przeciętnie torf zawiera 60% węgla, około 5% wodoru, od 30-40% tlenu i od 1-4% azotu. Ze związków mineralnych stwierdzamy krzemionkę, wapń, żelazo, potas, fosfor oraz szereg innych mikroelementów.
Zastosowanie. Obecnie w akwarystyce stosuje się preparaty takie jak Torfin firmy "Tropical" lub Biotorfin firmy "Zoolek". Są one przydatne do zwalczania glonów oraz przyrządzania wody do tarła wielu gatunków ryb tropikalnych, szczególnie z rodziny kąsaczowatych - Characidae.
Przy stosowaniu kwasu humusowego, w przypadku zbyt wysokiej twardości (powyżej 8'n) nie obserwuje się dostatecznej jego skuteczności, ponieważ zachodzi tu proces częściowego strącania kwasu przez związki wapnia i magnezu, które w takiej wodzie się znajdują. Ponadto zbyt duża koncentracja (przedawkowanie) kwasu humusowego działając przez dłuższy czas, wpływa hamująco na uprawę roślin ale nie ujemnie na ryby.
Podkreślić należy, że kwasy humusowe łatwo łączą się ze związkami żelaza, fosforu, kobaltu, manganu, miedzi, które w tej postaci są łatwo przyswajane przez rośliny. Ta zależność objawia się tym, że rośliny dobrze się ukorzeniają, tworzą mocną łodygę, a liście uzyskują ładną, zieloną barwę. Autor na podstawie wieloletnich obserwacji stwierdził, że związki humusowe w umiarkowanej ilości bardzo korzystnie wpływają na kondycję zdrowotna ryb i ich biologiczną aktywność (rozród).
Innym sposobem na wprowadzenie kwasów humusowych do wody będzie ułożenie na dnie akwarium kawałków tzw. Lignitu czyli stwardniałego węgla brunatnego, który skuteczne buforuje pomiędzy substancjami mineralnymi a hydrobiontami. To oddziaływanie wynika z wydzielających się z lignitu substancji humusowych, które nie zawierają czynników chorobotwórczych jak też wstrzymują dyfuzję związków toksycznych i szkodliwych dla roślin i zwierząt. Przykładowo można podać, że 1 kg lignitu zawiera następujące ilości pierwiastków chemicznych:
fosforu (P).....................10-20 mg
potasu (K)................... 20-100 mg
magnezu (Mg).............300-500 mg
wapnia (Ca).............1500-2500 mg
siarczanu (SO4)..............10-20 mg
żelaza (Fe)....................10-30 mg
cynku (Zn).......................2-5 mg
miedzi (Cu).......................2-4 mg
molibdenu (Mo)...............0,1-1 mg
boru (B)...........................2-5 mg
Należy podać, że w akwariach, do których wprowadziliśmy humusowe związki nie można stosować zbyt jaskrawego oświetlenia, a już w żadnym przypadku promieni ultrafioletowych, ponieważ zawarte w wodzie garbniki ulegają wytrąceniu, a następnie koagulacji, czego objawem będzie zmętnienie wody i pojawienie się kłaczków, które oblepiają skrzela ryb lub pokrywają np. złożoną ikrę.
Na zakończenie można przytoczyć praktyczne doświadczenie, jakie zostało zastosowane w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu, gdzie w celu zwalczenia glonów w akwariach wprowadzono preparat wyprodukowany w Instytucie Torfowym w Elblągu. Użyty do tego celu proszek rozsypywano na powierzchni wody w ilości 1,25 g na 1 litr wody. Przy opadaniu proszku woda w ciągu 1/2 godziny nabiera barwy mocnej herbaty. Już po 30 godzinach sinice (Cyanophytae) odpadają od liści roślin. Po 10 dniach rośliny i szyby są zupełnie oczyszczone z glonów. Pomimo takiego radykalnego toksycznego działania kwasu humusowego rośliny wyższe nie wykazują żadnego zahamowania wzrostu, raczej widać było działanie stymulujące. Wskazane jest, aby po dalszych 5 dniach z dna akwarium usunąć osad preparatu humusowego, ponieważ działając przez dłuższy czas doprowadzi do zatrucia roślin.
Z praktycznych względów wskazane jest, aby w akwarium utrzymywać stałą koncentrację kwasu humusowego (0,02-0,1 promila) co uniemożliwi rozwijanie się glonów pomimo dużego oświetlenia. Stosowanie koncentracji powyżej 0,2 promila jest toksyczne dla wszystkich roślin. Jak wiadomo, rośliny wodne wymagają wody raczej o odczynie lekko kwaśnym (pH 6,6-6,9) chociaż są też gatunki, które przedkładają wodę o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Wydawałoby się, że stosowanie preparatu humusowego spowoduje wzrost kwasowości wody. Tymczasem preparat ten działa bardzo stabilizująco i utrzymuje odczyn w ściśle określonym zakresie - pH 6,7-6,9 - pomimo, że co pewien czas dolewamy świeżej wody o odczynie pH 7,1-7,3.
Rady praktyczne. Jak wiadomo, świeża woda wodociągowa, którą będziemy napełniali akwarium, po uprzednim "odstaniu" przez 24 godziny, w celu usunięcia szkodliwego chloru - nie zawiera związków humusowych. Z tych względów proponuje się urządzenie i zastosowanie - szczególnie dla określonych gatunków ryb - filtru torfowego.
Budowa takiego filtru niczym nie odbiega od zewnętrznego filtru żwirowo-perlonowego (wata) z tą tylko różnicą, że po wacie i żwirze układamy na dnie warstwę torfu.
Do naszych celów nadaje się tzw. torf ogrodowy, nie nawożony, który jednak przed użyciem musimy dwu- lub trzy- krotnie przepłukać gorąca wodą, a to w celu usunięcia nadmiernych ilości substancji organicznych (białko).
Ogólną zasadą takiego filtru jest, by zachowany został odpowiedni stosunek torfu do objętości wody w akwarium. Dlatego przyjmuje się, że jeden litr suchego torfu powinien przypadać na 100 litrów wody.

LITERATURA:
Akwarium nr 5-1967; nr 2-1973; nr 3-1977; nr 2-1983; nr 3-1985
Brunner G., 1978, Pflanzen im Aquariumrichtig gepflegt, Kosmos-Franckh Stuttgart.
Frey H., 1982. Das Susswasser Aguarium, Neuman-Verlag, Leipzig-Radebeul.
Friesen G., 1952. Zur Sauerstoffanreicherung im Aquuarienwasser durch Filterung, DATZ nr 8.
Geidler R., 1980. Wasserkunde fur die Aquaristische Praxis, Kernen Verlag Stuttgart.
Gumiński St., 1947. Stymulujące i trujące działanie kwasu humusowego na organizmy niższe. Acta Soc. Bot. Pol. nr 1.
Sławiński St., 1958. Preparat humusowy jako środek do zwalczania glonów. Wiadomości botaniczne T. III, z. 3
Sterba G., 1956. Aquarienkunde T. I. Urania Verlag, Leipzig-Jena.
Wagner O., 1956. Aquarienchemie, Urania Verlag, Leipzig-Jena.

Od recenzenta:
Stosowany w akwarystyce preparat humusowy w zasadzie nie jest kwasem humusowym lecz najczęściej humianem sodowym tj. solą kwasów huminowych zdysocjowaną w roztworze wodnym. Aczkolwiek w dotychczasowych badaniach częstokroć stwierdzano jego destrukcyjny wpływ na glony, a stymulujący względem roślin naczyniowych, to jednak sprawa ta nie jest prosta. Cytowany przez Autora prof. Gumiński na podstawie badań przeprowadzonych na Pleurococcus, Staurastrum, Scendesmus i Euglena wykazał zarówno trujące jak i stymulujące działanie tego preparatu w zależności od stężenia preparatu jak i gatunków glonów - przy czym jedynie dość duże dawki humianu (powyżej 1 promila) działały wyraźnie hamująco. Taką dawkę stosowano także we Wrocławskim Ogrodzie Botanicznym. Jednakże znane są liczne gatunki glonów, na których wzrost i rozwój preparat, nawet w stężeniu do 5 g na litr wody (5 promila), działa pozytywnie. Do nich m.in. należy Chlorogonium euchlorum, Ch. elongatum, Cladophora fracta, Scendesmus quadricauda czy też sinice z rodzaju Anacystis i Microcystis.
W naszych akwariach często spotykanym, niepożądanym gościem są sinice z rodzaju Oscillatoria. Przeprowadzone badania (Skinder, 1981) wykazały, że hamujące działanie preparatu humusowego przejawia się dopiero od 0,25 promila stężenia tego preparatu w wodzie. To stężenie jest już szkodliwe przy dłuższym działaniu dla wszystkich roślin wodnych.
Intensywność hamującego działania tego związku zależy od jego rodzaju (najlepszy jest ekstrakt sporządzony z torfu), maleje wraz z zawartością wapnia w wodzie (a więc z jej wzrastającą twardością) oraz zależy od pH wody (silniej zaznacza się w pH niższym od optymalnego dla danych glonów niż w pH wyższym, najsłabiej jednak przy pH optymalnym). Tak więc nie ma żadnej pewności, czy dawka ta będzie skuteczna w każdym akwarium i w stosunku do każdej sinicy.
Należy także mieć na uwadze, iż woda przy zawartości humianów 1promil ma barwę ciemnobrązową (widoczność nie przekracza kilkunastu cm) która utrzymuje się przez długi okres. Nawet po częściowej wymianie, woda zachowuje jeszcze do 2 miesięcy jasnobrunatne zabarwienie.
Sadzę także, że zalecana przez Autora koncentracja związków humusowych ("kwasu humusowego") jest stanowczo za duża, można zgodzić się na dolną granicę, tj. 0,02 promila. Dla informacji podam, iż w badanych przeze mnie wodach kwaśnych jezior dystroficznych, jasnobrunatnie zabarwionych, maksymalna zawartość kwasów humusowych (huminowych i fulwowych) nie przekraczała 10000 mgC w litrze wody, co po przeliczeniu daje nam do 17 mg (0,017 promila).
Tak więc preparaty humusowe w ilościach zalecanych przez producentów należy traktować raczej jako substancje stymulujące (wspomagające) wzrost roślin i rozwój ryb, a nie jako panaceum na glony. Do tej pory nie wynaleziono jeszcze środka ( i nieprędko to jeszcze nastąpi) działającego destrukcyjnie w każdych warunkach na wszystkie glony, a nieszkodliwego dla ryb i roślin wyższych.

Literatura:
Skinder N. W., 1981 "Hamujące działanie humianu sodowego na liczebność populacji Oscillatoria saneta (Kützing) Gomont". Activ Univ. Wratislaviensis, Prace Botaniczne, 26: 3-58.

Recenzował: dr Ryszard Kamiński

"Akwarium" 5-6/88
strona główna


Na tym filmie ( 5 minuta 35s) dr Ryszard Kamiński mówi o związkach humusowych.

Miałem podobnej wielkości korzeń grabu w akwarium, chyba grab.
Gotowanie nic nie dało, wsadziłem do 500l akwarium i po dwóch miesiącach BW jakie mi zrobił przestawał barwić wodę, trzeba tylko podmieniać więcej wody niż zazwyczaj się to robi.

Znaczenie też mam z jakiego źródła mamy korzeń czy martwy z torfowiska rzeki czy wyrębu drzewa z lasu gdzie rosło na podłożu o dużej przepuszczalności wody. O ile w pierwszym przypadku mamy szansę na powodzenie ( ostatnie zamieszczone zdjęcie to grabina właśnie z takiego źródła ) świadczą o tym zarysy końcowe korzenia, brak ostrych krawędzi które zniwelował prąd wody lub długotrwałe przebywanie w torfie.

W pierwszym przypadku będzie herbata i to bardzo długo ten korzeń który pokazywałem mam ok 10 lat i ostatnio w te wakacje włożyłem go do wiadra 20l po 3h była herbata pomimo, że przeleżał rok czasu w beczce z wodą.

Korzeń służył jako ozdoba ścienna zanim go dostałem. Dobrze że teraz wiem że to grab.
A że ma tępe krawędzie to od szczotki drucianej którą go czyściłem przy pomocy wkrętarki.
Suchy był na wiór i się gdzieniegdzie kruszył.

No to lipa, nieźle mnie pocieszyliscie chyba Będę musiał szukać czegoś innego
Pozdrawiam

A czemu się poddajesz od razu. Wstaw go garnka i zagotuj z jednej strony potem z drugiej wyjmij w do miski z wodą na 2 dni a potem do akwarium i będzie ok tylko filtrację mam nadzieję ze masz ok

No walcze wlasnie od rana:D ale woda podczas gotowania to mała czarna a nie herbata

Zobaczymy jak potrzymam jeszcze w wiadrze parę dni

michcik napisał(a):A czemu się poddajesz od razu. Wstaw go garnka i zagotuj z jednej strony potem z drugiej wyjmij w do miski z wodą na 2 dni a potem do akwarium i będzie ok tylko filtrację mam nadzieję ze masz ok

Chłopie Ty miałeś w życiu korzeń z grabiny? Proponuję kupienie małego kawałka 10x10cm i sprawdzenia tego swojego ok na własnej skórze. 2 dni zamieniłbym na 2 lata.

Po niżej kolejne zdjęcie mojego korzenia z grabu który przeleżał w wodzie rok i dalej była herbata. Po 3 dniach w wiaderku 20l nie widać było dna więc nawet nie próbowałem wkładać go do zbiornika. Jak chcesz to mogę go włożyć do wiadra na 2 dni i wstawić Ci fotę jak to będzie wyglądało.

Weder ja widzę ze ty mądry jak 3 flądry jesteś na każdym poście u ludzi ale chłopak tylko pyta i chce się dowiedzieć a ty odrazy korzeń z granitu czy miał a ty nie miałeś kiedyś i zameczka u siebie no chyba nie bo ty dziecko Pana Amano chyba jesteś i wszystko naj wiesz. Jak masz coś pisać i się mądrzyć to lepiej nie pisz

Jak byś miał kiedyś w życiu kontakt z korzeniami z grabiny to byś nie pisał takich głupot.
Bo to co napisałeś to potwierdzenie twojej wiedzy w temacie.

Korzenie standardowo moczy cię przez 2 tyg a nie 2 dni i dopiero gotuje potem 2 tyg w zimnej wodzie wymienianej codziennie i dopiero do zbiornika.
.
Jak pisałem wcześniej kup sobie kawałek grabu i sprawdź jak Ci z tym pójdzie.

Właśnie autor tematu pytał się o to czy to się nadaje do zbiornika i dostał rzeczową odpowiedz a Ty jesteś w temacie zielony i to strasznie i piszesz straszne pierdoły.

Pana Amano w to nie wtrącaj kopałem korzenie przez wiele lat a korzeni ADA nigdy nie miałem.

Poprawny proces preparowania korzeni do akwarium.



•mechaniczne oczyszczenie korzenia z resztek kory lub innych zanieczyszczeń np. za pomocą szczotki, szlifierki, myjki ciśnieniowej,
•dezynfekcja korzenia - ma na celu usunięcie potencjalnych grzybów, bakterii oraz owadów. Dezynfekcję przeprowadzamy w roztworze wody i soli (na każdy litr wody sypiemy 1 łyżkę soli - nie ma potrzeby zwiększania tej ilości, gdyż sól służy tylko do dezynfekcji, nie przyspiesza usuwania substancji garbnikowych z drzewa), w roztworze rivanolu i wody (tabletka na każde 40 litrów wody) lub roztworze nadmanganianu potasu i wody. Wysoka temperatura skutecznie zabija grzyby (giną w 60°C), dlatego korzeń powinniśmy gotować przez około 30 min (nie ma potrzeby wydłużania tego procesu, gdyż nie wpływa on ani na przyspieszenie zatopienia korzenia, ani nie przyspiesza usuwania substancji garbnikowych z drzewa),
•gotowanie drewna w wodzie bez dodatku środka dezynfekującego – [b]również około 30 minut (nie ma potrzeby wydłużania tego procesu, gdyż nie wpływa on ani na przyspieszenie zatopienia korzenia, ani nie przyspiesza usuwania substancji garbnikowych z drzewa),[/b]
•pozostawienie korzenia do wystygnięcia i dokładne wypłukanie go w wodzie, którą dodajemy do akwarium np. przy podmianach,
•sprawdzenie, czy korzeń nie puszcza koloru oraz czy tonie – wstawiamy go do pojemnika z wodą (temperatura taka jak w akwarium) na kilka godzin. Jeżeli woda nie zabarwiła się lub zabarwiła tylko nieznacznie, a korzeń tonie bez problemu to po 2 tyg kwarantanny można spokojnie go umieścić w akwarium (przy czym w drugim przypadku pamiętamy o systematycznych 10-20% podmianach wody, aż barwienie ustąpi). Gdy korzeń nie tonie, obciążamy go i czekamy, aż namoknie (nasączy się wodą). Gdy korzeń bardzo barwi wodę, również pozostawiamy go w osobnym zbiorniku, codziennie wymieniamy wodę na świeżą i czekamy, aż barwienie ustąpi całkowicie lub w znaczącym stopniu. W przypadku grabiny ten proces jest kilku miesięczny.

Węgiel aktywny ograniczy w jakimś stopniu zabarwienie wody w akwarium.