Witam,
dziękuję za komentarze.
Postanowiłem pokazać zbiornik wcześniej, bo przyznam, że mam pewien dylemat. Baniak zatytułowałem "Ekspansja", bo chciałem coś takiego pokazać. Z pozoru jest i ma być symetryczny, ale w rzeczywistości taki nie jest i ma nie być.
Dwa wzgórza mają pokazać dwa różne etapy rozwoju tej samej, bądź zbliżonej kompozycji roślinnej. Jedne, to po prawej, to etap w pełni rozwinięty. Lewe wzgórze ma pokazać jak prawe wyglądało kiedyś. Ma być pewną biologiczną retrospekcją. Nie oznacza to dokładnie tego samego układu roślin. Dlatego to, co pokazałem powyżej to jedna z kombinacji. Mikrosoria i
eleocharis wprowadzają symetrię, ale
Rotala rotundifolia i
Hemianthus micranthemoides ją burzą. Nie mam jednak przekonania do dwóch spraw, które dotyczą obszaru w ramce. Czy wogóle wprowadzać wystający korzeń po lewej stronie? Czy mieć jakiekolwiek łodygowce po lewej stronie? Korzeń dodaje zbyt dużo symetrii, ale jednocześnie wraz z mikrosoriami tworzy drugi plan. Zlikwidowanie łodygowców i posadzenie w to miejsce
eleocharisa nieco otworzy przestrzeń, ale nie wiem czy nie spowoduje nadmiernej asymetrii, dodatkowo ujmując trzeci plan.
Co sądzicie?
...zrobiłeś ewidentnie widoczne dwa wzgórza po obu stronach i dolinkę przez środek. Pomysł dobry, ale z wykonaniem gorzej, bo ona w ogóle się nie odznacza. Gdyby tam były jakieś kamyczki, żwirek, piasek...
Zasadniczo pierwszy plan ma być z
eleocharisa. Hamianthus ma być wykorzystany dla podkreślenia ścieżki między wzgórzami. Nie będę się przy nim upierał, bo rośnie mi dość marnie.
Celowo pominąłem biały piasek i kamienie, chcąc uzyskać efekt głębi odpowiednią linią pierwszego planu. Nie ma tego jeszcze na zdjęciu, ale zamierzam nieco wykrzywić ścieżkę przez dosadzenie
eleocharisa po lewej stronie ścieżki przy tylnej szybie. A może wogóle usunąć
hemianthusa ze ścieżki?
Pozdrawiam
Kuba