Wyniki konkursu IAPLC2013 - trendy i wizje na przyszłość

Faktycznie zbiornik nie trzymający się w konwencji stylów nature lub tego co określamy jako zbiornik holenderski ciężko jest jednoznacznie nazwać.
Zbiornik roślinny jest dobrym określeniem dla wszystkich przypadków w których wnętrze nie wpisuje się w żadną z powyższych "norm" o ile we wnętrzu takiego zbiornika rośliny (nawet jeden ich gatunek) zajmuje większą jego część a nie jest tylko marginalną dekoracją ( 1 żabienica + korzeń + 1 zwartka )
Ten drugi przypadek można byłoby całkiem śmiało nazwać akwarium ogólnym w przypadku jeśli pojawia się tam również fauna, jeżeli jednak jej brak, to mamy kłopot ,,,,można z tego wybrnąć nazywając taki przypadek "luzną wariacją akwarystyczną" o ile wykluczymy, że jej autor nie miał na myśli jakiegoś biotopu.

Moim skromnym zdaniem akwarystyka biegnie w złym kierunku, biegnie w kierunku czysto komercyjnym, wyznaczającym nowe trendy i innowacje mające na celu biznes i ruch pieniądza - jakby to była moda.

Jeszcze jakieś 10 lat temu gdy nie było powszechnego dostępu do internetu, wiedza akwarystyczna była skromna i często niejednoznaczna, po prostu akwarystyka była wyzwaniem, była hobby, była przyjemnością. Nie było super podłoży, super nawozów, super filtrów i innych super wynalazków. Była woda z kranu, kilka mądrych książek i każdy był zdany na siebie i na swoje eksperymenty. Na potwierdzenie krótka anegdota: dobre 10-12 lat temu tato wpada do sklepu zoologicznego po poradę na glony, 1 sprzedawca odpowiada - za mało światła, tato zdziwiony, ale jak to mało jak glony rosną od dużego światła przecież. Poszedł do drugiego, a ten mu odpowiada, że za dużo światłą i trzeba zmniejszyć. I jak tu być mądrym i kogo posłuchać? Tak było, nikt nie mówił - panie załóż pan CO2, panie może chemia wody jest zła. Już nie wspominam o tym, że kubełków nie było, a jedyna filtracja to kaskada albo wewnętrzny, więc gdzie tu w ogóle mowa o cyklu nitryfikacyjnym.

Dziś akwarystyka wydaje się być pryszczem, wiedza ogromna, sprzętu sporo, po prostu przepych. Efekt? pustynne aranżacje z kaktusami pod wodą. A gdzie naturalne biotopy, a gdzie prawdziwa akwarystyka, taką, którą znamy z książek z lat '90.

Na moje oko cały świat Amano nie ma nic wspólnego z akwarystyką poza tym, że korzysta z akwarium i wody. To jest sztuczny wymysł, który niestety przenika do prawdziwej akwarystyki, którą znamy. Nie mówię, że wszystko jest złe, ale tak czy inaczej to wszystko zmierza w niewłaściwym kierunku i za chwile zapomnimy jak wygląda naturalny biotop Azji czy Amazonii.

Deadi napisał(a):Na moje oko cały świat Amano nie ma nic wspólnego z akwarystyką poza tym, że korzysta z akwarium i wody. To jest sztuczny wymysł, który niestety przenika do prawdziwej akwarystyki, którą znamy. Nie mówię, że wszystko jest złe, ale tak czy inaczej to wszystko zmierza w niewłaściwym kierunku i za chwile zapomnimy jak wygląda naturalny biotop Azji czy Amazonii.

To proponuję zapoznać się nieco dokładnie z całym "światem Amano" bo to co piszesz to naprawdę jest totalna bzdura. Filozofia Nature Aquarium to akwarystyka w bardzo czystej postaci, tyle, że nastawionej bardziej na roślinność niż ryby. Przykłądowe kaktusy nie wpisują się w założenia szkoły Nature stworzonej przez Amano tylko w szeroko rozumiany aquascaping, który moim zdaniem jest pojęciem dużo szerszym niż Nature Aquarium.

@Deadi

Czasy o których piszesz to jeszcze wczesna historia. Ja pamiętam te w których przy pomocy wujków, dziadków, ojców, sąsiadów itp. powstawały akwaria ramowe, kombinowało się pompy tłokowe (samoróbki) i wiele innych gadżetów o których istnieniu dzisiejsza młodzież akwarystyczna nie ma pojęcia.

Uważam jednak, że pomimo sentymentu do tamtych czasów, bo często miało to związek z bardzo wczesnym dzieciństwem a wiadomo że wszystko co z nim związane dobrze nam się kojarzy i budzi ciepłe odczucia, dzisiejsza akwarystyka jest o niebo lepszym hobby niż miało to miejsce w tamtych czasach i daje znacznie większe możliwości rozwijania się w wielu kierunkach.

Akwaria biotopowe o których wspominasz, dzięki dzisiejszej akwarystyce mogą również wspinać się na wyżyny a nie być jedynie niedoścignionym marzeniem lub zbiorem zamienników jak to miało miejsce w przeszłości.

pozdrawiam

Gdybyś pojawił się na forum 10 lat wcześniej - narzekałbyś, że nie ma sprzętu w ogóle a wiedzy brak ponieważ nikt nie wydaje interesujących książek. Wszyscy dążyliśmy do tego żeby technikalia były szeroko dostępne - to sukces, że w tak małej niszy udało się to osiągnąć i mamy dziś tak szeroki wybór.

Sztuką jest połączenie kwestii komercyjnych z projektami "zrób to sam", gdyż majsterkowanie było przez lata nieodzowną częścią naszego hobby i brakiem szacunku do akwarystyki jako takiej byłoby pominięcie ich udziału w całej zabawie. Każdy powinien móc znaleźć coś dla siebie.
(tutaj pozdrowienia dla właścicieli sklepów, którzy nas nie cierpią za to, że promujemy projekty DIY na stronie głównej - także ich serdecznie pozdrawiamy i równocześnie żegnamy ).

W zasadzie nic nie stoi na przeszkodzie aby założyć akwarium biotopowe,
jednak nie są one w tak wąskim ujęciu tematyką tego Serwisu, stąd może brak właściwych przykładów.

Jak zapewne zauważysz wzmianki o geografii i biotopach cieszą się najmniejszym zainteresowaniem - często to powtarzam przy wystąpieniach publicznych. Chyba brak w ludziach pasji, chęci zdobywania wiedzy. Od zawsze ludzie nie lubili się uczyć, a dziś gdy większość nie czyta książek a wiedzę zdobywa w kiepskiej jakości mediach internetowych - jest chyba jeszcze gorzej.

Moim zdaniem każdy odłam akwarystyki ma szansę zaprezentować coś interesującego, potrzeba tylko konkretnych działań. Akurat w naszym przypadku przeważają miłośnicy kompozycji podwodnych ogrodów - stąd najwięcej takich akwariów. Zapewne gdy pojawią się akwaryści prezentujące ładne akwaria roślinne odwzorowujące naturalne biotopy - zarażą swoją pasją kolejne osoby i tak działa ten mechanizm.

Deadi - zakładaj akwarium biotopowe

chester napisał(a):

Deadi napisał(a):Na moje oko cały świat Amano nie ma nic wspólnego z akwarystyką poza tym, że korzysta z akwarium i wody. To jest sztuczny wymysł, który niestety przenika do prawdziwej akwarystyki, którą znamy. Nie mówię, że wszystko jest złe, ale tak czy inaczej to wszystko zmierza w niewłaściwym kierunku i za chwile zapomnimy jak wygląda naturalny biotop Azji czy Amazonii.

To proponuję zapoznać się nieco dokładnie z całym "światem Amano" bo to co piszesz to naprawdę jest totalna bzdura. Filozofia Nature Aquarium to akwarystyka w bardzo czystej postaci, tyle, że nastawionej bardziej na roślinność niż ryby. Przykłądowe kaktusy nie wpisują się w założenia szkoły Nature stworzonej przez Amano tylko w szeroko rozumiany aquascaping, który moim zdaniem jest pojęciem dużo szerszym niż Nature Aquarium.

Celowo napisałem "cały świat Amano", bo chciałem ująć całą sferę mody, którą kreuje Amano, a która potem idzie swoją drogą. Przykładowo - on stworzył Iwagumi, a kto inny to "udoskonalił" i stworzył jakieś górskie urwisko, które może i wygląda pięknie, ale z akwarystyką niewiele ma wspólnego. Samo Iwagumi jest OK, choć Iwagumi Iwagumi nie równe, bo co innego Iwagumi z eleocharisem przyciętym jak kosiąrką, a co innego Iwagumi z dziko porośniętym eleocharisem. Styl jeden, a akwaria zupełnie inne. Skoro coś ma być nature to wszelka ingerencja w formowanie i aranżacje roślin powinna być minimalna, czyli posiać, zostawić i ewentualnie przycinać by nie zaburzyć kompozycji. Tworzenie dywanów, żywopłotów i innych sztucznych form nie nadaje się do akwarium nature, bo w nature nikt nie kosi trawników i nie przycina krzaków.

Poza tym - nie mam nic przeciwko robieniu pustyni pod wodą i sadzeniu "kaktusów" - tylko niech to się nie nazywa "jakieś tam aquarium". Niech to idzie pod ramy dekoracji i aranżacji wnętrz mieszkaniowych jako jeden ze sposobów na upiększenie wolnych ścian.

Piotrze, zaprezentuje Ci mój biotop Amazonii, który przeszedł chyba wszystkie możliwe dopływy

zaczęło się tak:







potem tak: (to zielone to nie mech, to piękne zielenice, które hodowałem )



a skończyło się tak: (tu też ładna hodowla glonów, głownie krasnorostów )

Deadi napisał(a):(...) Skoro coś ma być nature to wszelka ingerencja w formowanie i aranżacje roślin powinna być minimalna, czyli posiać, zostawić i ewentualnie przycinać by nie zaburzyć kompozycji. Tworzenie dywanów, żywopłotów i innych sztucznych form nie nadaje się do akwarium nature, bo w nature nikt nie kosi trawników i nie przycina krzaków.

Poza tym - nie mam nic przeciwko robieniu pustyni pod wodą i sadzeniu "kaktusów" - tylko niech to się nie nazywa "jakieś tam aquarium". Niech to idzie pod ramy dekoracji i aranżacji wnętrz mieszkaniowych jako jeden ze sposobów na upiększenie wolnych ścian.

Idea "Nature Aquarium"
Problemem jest chyba zrozumienie idei "nature aquarium" - pokutuje tu błąd powtarzany przez osoby, które nie orientują się w tych kwestiach i często nazbyt dosłownie tłumaczą to określenie, które samo w sobie jest nazwą własną i powinno podlegać dosłownej interpretacji w postaci "akwarium naturalne".

Co do minimalnej ingerencji - nie jest niestety wykonalne
aranżację powinniśmy a wręcz musimy kontrolować. Podobnie samo sztuczne utrzymanie warunków panujących w akwarium również wymaga zarówno techniki jak i poświęcenia uwagi.

Żywopłoty potraktujmy jaką formę wariacji, ciekawostki.
Zawsze znajdą się sympatycy takich akwariów (głównie dzieci) i początkujący.
Taka forma kwalifikuje się jako akwarium krajobrazowe.
Trzeba być tylko ostrożnym, muzyka discopolo jest również przekazem bardzo prostym i dosłownym, dlatego ma tak miażdżącą ilość zwolenników. Ludzie lubię rzeczy proste, kolorowe, tandetne - wystarczy spojrzeć co kupują na serwisach aukcyjnych. Niestety osób z wyrafinowym poczuciem estetyki jest przeważająco mniej, podobnie jak ludzi inteligentnych czy powściągliwych.

----
Jeszcze powrócę to tematyki biotopów.
W każdym numerze magazynu AquaJournal jest dział poświęcony naturze. Takashi Amano organizował wiele ekspedycji, z których zdjęcia ilustrują artykuły w magazynie. Wydał też piękne albumy fotograficzne.

A teraz niespodzianka:
1. magazyn AquaJournal przestał być wydawany online z powodu nikłego zainteresowania.
(nie wierzę, że w dobie google translatora problem językowy mógł być jakąkolwiek barierą).

2. Kto ma w domu album fotograficzny Amano ze zdjęciami roślin w naturalnych biotopach?

No właśnie.
Zatem trzeba uczciwie odpowiedzieć sobie na pytanie - to Amano fałszuje rzeczywistość,
czy to my jesteśmy bierni i brak nam pasji do eksploracji wiedzy związanej z naszym hobby?

Nie interesuje nas wiedza o roślinach

Zeszyt akwarystyczny z materiałem Chrisa Lukhaupa z roślinami z rejonów Brazylii również cieszył się najmniejszym zainteresowaniem. Aby uciąć argumentację iż albumy i magazyny Amano są drogie dodam, że zeszyt był w cenie 1zł jako promocja w naszym sklepie. Szok - prawda?

Po prostu akwarystów roślinnych nie interesują rośliny ! To jest nieprawdopodobna groteska!

Mimo tego, że na naszej stronie głównej prezentujemy i aranżacje i sprzęt i geografię i chemię wody i nowinki prasowe i roślinne...to mało kogo interesuje najbardziej interesująca część - czyli wiedza!

Do tego dochodzą różne gwiazdory dla których ambicją jest nie wiedza nt. roślin i pasja do ich pielęgnacji (większości nazw nie potrafią nawet wymówić) ale to jaka lampa świeci nad akwarium lub jakiej marki filtr jest pod spodem.
Patrzycie się na to, słuchacie tych jałowych wywodów opartych na fantazjach i samouwielbieniu a potem świadomość akwarystyczna jest jaka jest.

Podam Wam jeszcze jeden przykład,
na tegorocznych Targach ZOO-Botanica była przygotowana wystawa labiryntowców.

Faktem jest, że akwaria zostały ustawione na stołach na wysokości nie sprzyjającej wygodnej obserwacji zbiorników (trzeba było przykucnąć), ale z przyjemnością zapoznałem się z opisami ryb i podziwiałem różnorodność odmian o wielu nie mając wcześniej nawet pojęcia.

I zrobiłem mały eksperyment.
Stanąłem sobie z boczku i przez kilkadziesiąt minut obserwowałem jakie będzie zainteresowanie tą ekspozycją.
Widziałem wielu z was, sporo osób rozpoznałem po twarzy i wiecie co...prawie nikt z Was nie zainteresował się tym co prezentują przygotowane z takim trudem zbiorniki!

Pominę już fakt, że wypadało by na nie popatrzeć po prostu z czystej akwarystycznej przyzwoitości, z szacunku do pracy klubów i stowarzyszeń - ich reprezentantów, którzy wieźli swoje ryby z najodleglejszych krańców Polski, użerali się z organizatorami i darczyńcami zbiorników po to by coś ciekawego pokazać - bo przecież nie ma porządnej prasy a internet jest z fachową wiedzą na bakier. A są to Wasi koledzy z różnych for internetowych - prowadzicie z nimi dyskusje na co dzień.

Ale to w ogóle mało kogo interesowało!
Czy będąc akwarystą z prawdziwego zdarzenia przechodzi się obok takich wystaw obojętnie bez jakiejkolwiek iskry zainteresowania? O czym to świadczy?

A teraz porównajmy się do np. Andrzeja Kociołkowskiego, który jeździ z żoną po całym kraju i fotografuje dla nas wszelkie imprezy wraz z najmniejszymi detalami. Każdą rybkę, roślinę uwiecznia na fotografii i opisuje. Widać jak bardzo go to cieszy. To jest właśnie pasja akwarystyczna, a takich osób można policzyć w kraju na palcach 2 rąk.

Dzięki pracy Andrzeja każdy może być tam gdzie nie było dane nam pojechać (z różnych względów - koszta, odległość, obowiązki w pracy czy w domu). Mam nadzieje, że z czasem Andrzej wprowadzi opłaty za dostęp do strony co pozwoli mu na jeszcze ciekawsze i bardziej orientalne wyjazdy. Uważam, że każdy oglądający jego materiały powinien mieć taki lub inny wkład w jej rozwój i promocję.


p.s. Deadi Twoje akwaria (szczególnie 2 ostatnie) mają swój niezaprzeczalny urok.
To pierwsze pasuje mi właśnie do określenia "jungle style".

Max Kolonko zawsze ma rację!

Ale niestety takie to już czasy nastały, że ważniejsze jest to jaki filtr mamy niż jakie ryby pływają, albo ważniejszy telewizor od filmu jaki leci. Ale takie chyba koleje świata, który wielkimi krokami idzie do przodu czy tego chcemy czy nie. Wszyscy pragną innowacji i nowości w każdej dziedzinie życia, więc nie ma się co dziwić, że telefon przestał być telefonem, a zaczął być smartphonem, a akwarium przestało być akwarium i zaczęło być podwodnym żywym obrazem. Ale skoro jest na to popyt to znaczy, że musi być podaż, a skoro jest popyt, to znaczy, że ludziom się to podoba albo zaczyna podobać, albo nieświadomie ulegają modzie.

Grunt by być świadomym tego co się robi i trzeba wiedzieć czego się chce, świata nie zmienimy, ale nasz mały akwariowy już tak, a to już jest wystarczająca moc by mieć akwarium jakie się chce mieć

A czy nie dało by się tego połączyć?

Czy fascynacja ładnym designem nie mogła by iść w parze z rozwijaniem wiedzy nt. chemii wody?
Zauważcie, że im lepszym jest ktoś aquadesignerem tym mniej uwagi przykłada do składu wody.
Używa gotowych środków, robi swoje zgodnie z sztuką lub wypracowanym schematem i to po prostu działa (tak - wiele firm wykorzystuje to jako argument, że ich nawozy są tak doskonale zbilansowane).

Faktem jest jednak, że każdy nawóz działa i jest równie dobry o ile użyjemy go w prawidłowy sposób.

Wydaje mi się, że prawdziwy akwarysta umie porozmawiać o wszystkim - i docenić design sprzętu (nie na wszystko musi go być stać - to żaden wstyd lub ujma, nie każdy musi mieć Hammera w garażu), ale również cieszyć się nowym listkiem w akwarium.

Dopiero gdy skupiamy uwagę bardziej na jednym z tych 2 aspektów - wtedy jest robi się niebezpieczeństwo kategoryzacji, robią się podziały, kluby wzajemnej adoracji itd. Ludzie się obrażają na siebie nie wiadomo o co i jedni uważają za lepszych od drugich.

Bo nie jest sztuką mieszać sole w akwarium którego otoczenie przypomina chlew, ani pielęgnować wystylizowane iwagumi nie mając pojęcia gdzie naturalnie występują rośliny zamieszkujące nasze akwarium.

To taka mała dygresja - Japończycy mają swoje dyskusje o przyszłości akwarystyki roślinnej i trendach - to my mamy woje

Jako, że muszę już spadać, napiszę krótko i zwięźle co mnie najbardziej rajcuje i jaki widok - bąblujące rośliny za ten widok jestem w stanie oddać wszystko, bo wiem, że gdy bąblują to znaczy, że żyją, a wraz z nimi całe akwarium

Ja zkwituję to tak:
Każdemu ma prawo podobać się co innego
Jednemu rośliny, innemu tarło pielęgniczek innemu krewetka z jajcami a jeszcze innemu korale w morskim.
Tak odnosząc się do tego podziału na nature i krajobrazy wszak to wszystko to AKWARYSTYKA taka czy inna.

ps. Ja należę do tych których rajcują rośliny zawsze gdy zobaczę jakieś akwarium na wystawie badź w sklepie z roślinami to choćbym miał za 2 min. autobus to się zatrzymam i popatrzę

Deadi napisał(a):Ale takie chyba koleje świata, który wielkimi krokami idzie do przodu czy tego chcemy czy nie. Wszyscy pragną innowacji i nowości w każdej dziedzinie życia,

Najważniejsze to we właściwy sposób wykorzystywać to co daje nam rozwój cywilizacyjny, oraz to by jego udogodnienia nie wpłynęły na brak chęci poszerzania swojej podstawowej wiedzy w każdym zakresie.
Inaczej paradoksalnie postęp cofnie nas w rozwoju tworząc prawdziwą armię ignorantów, którzy już nawet porozmawiać pomiędzy sobą nie będą mieli o czym.

pozdrawiam

Deadi napisał(a):

chester napisał(a):

Deadi napisał(a):Na moje oko cały świat Amano nie ma nic wspólnego z akwarystyką poza tym, że korzysta z akwarium i wody. To jest sztuczny wymysł, który niestety przenika do prawdziwej akwarystyki, którą znamy. Nie mówię, że wszystko jest złe, ale tak czy inaczej to wszystko zmierza w niewłaściwym kierunku i za chwile zapomnimy jak wygląda naturalny biotop Azji czy Amazonii.

To proponuję zapoznać się nieco dokładnie z całym "światem Amano" bo to co piszesz to naprawdę jest totalna bzdura. Filozofia Nature Aquarium to akwarystyka w bardzo czystej postaci, tyle, że nastawionej bardziej na roślinność niż ryby. Przykłądowe kaktusy nie wpisują się w założenia szkoły Nature stworzonej przez Amano tylko w szeroko rozumiany aquascaping, który moim zdaniem jest pojęciem dużo szerszym niż Nature Aquarium.

Celowo napisałem "cały świat Amano", bo chciałem ująć całą sferę mody, którą kreuje Amano, a która potem idzie swoją drogą. Przykładowo - on stworzył Iwagumi, a kto inny to "udoskonalił" i stworzył jakieś górskie urwisko, które może i wygląda pięknie, ale z akwarystyką niewiele ma wspólnego. Samo Iwagumi jest OK, choć Iwagumi Iwagumi nie równe, bo co innego Iwagumi z eleocharisem przyciętym jak kosiąrką, a co innego Iwagumi z dziko porośniętym eleocharisem. Styl jeden, a akwaria zupełnie inne. Skoro coś ma być nature to wszelka ingerencja w formowanie i aranżacje roślin powinna być minimalna, czyli posiać, zostawić i ewentualnie przycinać by nie zaburzyć kompozycji. Tworzenie dywanów, żywopłotów i innych sztucznych form nie nadaje się do akwarium nature, bo w nature nikt nie kosi trawników i nie przycina krzaków.

Poza tym - nie mam nic przeciwko robieniu pustyni pod wodą i sadzeniu "kaktusów" - tylko niech to się nie nazywa "jakieś tam aquarium". Niech to idzie pod ramy dekoracji i aranżacji wnętrz mieszkaniowych jako jeden ze sposobów na upiększenie wolnych ścian.

W dalszym ciągu aktualna pozostaje moja prośba o głębsze poznanie tematu Nature Aquarium - to w odniesieniu do pierwszego akapitu. Do tego często używane stwierdzenie, że "w naturze nikt nie przycina" jest chybione bo 0,5m2 akwarium to nie kilkukilometrowa połać krajobrazu.

Co do drugiej części Twojego postu. Ja nie jestem zwolennikiem takich bardzo oczywistych aranżacji, ale dlaczego zbiornik ze zdrowymi roślinami, krewetkami i często rybami, który funkcjonuje przez przynajmniej kilka miesięcy ma nie zasługiwać na miano akwarium? To jest jednak pewne nadużycie.

Co do prac w tym roku to w moich oczach wyróżniają się 26, 20, 15 (rzeczywiście góra podobna do pracy Piotra, ale dół bardziej "monumentalny - Cliff Hui wraca do formy choć może nie szczytowej), 14 (dobry przykład na mocno krajobrazową aranżację, która jednak nie jest przesadnie dosłowna), 13 (ta z kolei bardzo dosłowna ale ma niezły klimat), 11, 10 (tu również ciekawa atmosfera), 6 (po bliższym przyjrzeniu się widać mnóstwo szczegółów), 2 no i 1 (tutaj również trzeba spojrzeć bliżej żeby zobaczyć to co ma do zaoferowania).

Ogólnie TOP 27 jak zwykle na wysokim poziomie, ale chyba po raz pierwszy jest kilka prac, które w ogóle mi się nie podobają.

Piotr Baszucki napisał(a):Zatem pisząc "akwarium roślinne" w przypadku gdy są w nim 2 roślinki na krzyż (i np. brak ryb), ale także w sytuacji gdy gęsto zarośnięty zbiornik nie klasyfikuje się do nazwy akwarium holenderskiego - być może przydało by się tu określenie na miarę "stylu jungle".

Chodzi tu wyraźnie o podniesienie rangi takiego "junglowatego" akwarium w stosunku do zbiornika o mniejszej ilości roślin. Niestety styl "Nature" przyzwyczaił nas iż zbiornik z 1 gatunkiem rośliny może być nazywany roślinnym. Oczywiście pod warunkiem iż jest w nim stworzona odpowiednia kompozycja. Niesie to ze sobą pewne zagrożenie - gdy akwarium np. z jedną cryptocoryną lub żabienicą również jest nazywane roślinniakiem a powinno zbiornikiem "ogólnym" (a co w przypadku braku ryb?).

Myślę, że wiem o co chodzi i nasuwa mi się określenie "ogród", lub akwarium ogrodowe (ogrodnicze?). Dlaczego? Ponieważ podobnie jak w ogrodzie, z troską pielęgnowane są rośliny, które co prawda nie występują razem w naturze, ale dzięki pracy i opiece akwarysty mogą rosnąć w harmonii, tworząc mniej lub bardziej wyraźną kompozycję.
Czyli nie jest to klomb (akwarium holenderskie), ani krajobraz (akwarium nature), ani nawet wycinek południowoamerykańskiej rzeki (akwarium biotopowe) - jest to po prostu ogród (tyle że podwodny).

Określenie już funkcjonuje w sposób spontaniczny:

Piotr Baszucki napisał(a):w naszym przypadku przeważają miłośnicy kompozycji podwodnych ogrodów - stąd najwięcej takich akwariów

Inna, cenna refleksja:

Piotr Baszucki napisał(a):Czy fascynacja ładnym designem nie mogła by iść w parze z rozwijaniem wiedzy nt. chemii wody?

To jest moje marzenie odkąd sięgam pamięcią. Niestety zbyt często napotykamy postawę, którą można streścić "sypię A, B i C, bo to działa" - wtedy ja pytam: "czy wiesz dlaczego działa? jak działa? czy na pewno działa?". Niestety, powszechna jest odpowiedź: "skoro sprzedają, to znaczy, że wiedzą i musi działać".
Czemu nie ma już potrzeby kwestionowania, sprawdzania, dociekania, zaglądania pod maskę? Marazm, ot co. Drżę na myśl o czasach, gdy trzeba będzie tłumaczyć fotosyntezę, a coś czuję, że nadchodzą.

Żeby nie było tak całkiem pesymistycznie, to skomentuję jeszcze to:

Piotr Baszucki napisał(a):Gdybyś pojawił się na forum 10 lat wcześniej - narzekałbyś, że nie ma sprzętu w ogóle a wiedzy brak ponieważ nikt nie wydaje interesujących książek. Wszyscy dążyliśmy do tego żeby technikalia były szeroko dostępne - to sukces, że w tak małej niszy udało się to osiągnąć i mamy dziś tak szeroki wybór.

Akurat 10 lat temu miał miejsce mój powrót do akwarystyki związany z wyprowadzką z domu (gdzie miałem bana na akwarium po pewnych powodziach) i o dziwo dość dobrze pamiętam tamte czasy. To był okres wysiadywania na pl.rec.akwarium i niekończących się wojen z niejakim "pszemolem" (pisownia oryginalna - ciekawe co teraz porabia?). I jeśli dobrze pamiętam, to w dziedzinie techniki i sprzętu, to było prawie wszystko to, co dzisiaj.
Oświetlenie HQI albo T5? Jasne! Co prawda "zmontuj sobie halopak", ale jest. CO2 wysokociśnieniowe rozpuszczane na 101 sposobów? No pewnie! I wspaniałe zielone reduktory z rotametrem Woda RO? A jakże, filtry drogie jak cholera, ale jak kto chciał, to były. Nawozy? Mieliśmy TMG i PMDD - kto wierzy, że obecne nawozy różnią się znacząco od tych protoplastów... cóż, mógłby się zdziwić Była też Symfonia Złota A kubełki? Drogie marzenie, wielu rozważało sumpy albo beczki pod akwarium...

No i pierwsze przecieki z dalekiej Japonii, pierwsze edycje IAPLC i pierwsze oczy jak spodki na widok "akłaskejpów".

Od tamtej pory wszystko robiło się po prostu ładniejsze - filtry, lampy, a szkło bardziej przezroczyste. Ale co do zasady - przełomów nie było.

W dziedzinie wiedzy - przeciętny akwarysta roślinny wiedział więcej niż współczesny. Wiedział, bo po prostu musiał wiedzieć, aby za pośrednictwem Symfonii, laterytu i lignitów ujrzeć tę upragnioną czerwień Marcrandry. Od tej pory dostępność gotowych rozwiązań przyczyniła się do rozleniwienia akwarystów - wystarczy, że stosują się do instrukcji na opakowaniu i heniek rośnie.

Trochę jak w motoryzacji - kiedyś dobry kierowca miał w sobie jakiś procent mechanika, a przy pomocy klucza nr 10 mógł naprawić 50% usterek w samochodzie. Nie mówiąc już o technice jazdy (wychodzenie z poślizgów, hamowanie pulsacyjne, etc.) Dzisiaj silnik naprawia komputer, a technika jazdy może być kiepska, bo w razie czego czuwa ESP, ABS i cała reszta trzyliterowych skrótów. Efekt: kierowca o mechanice działania samochodu nie ma pojęcia.

Osobiście ubolewam nad takim obrotem spraw i odpowiadając na pytanie Piotra - tak chyba nie powinno, a na pewno nie musi być. Krótka lektura TheKrib z lat 90tych i okazuje się, że ani 10 lat temu, ani teraz, pod względem wiedzy (czy to teoretycznej, czy praktycznej) nie jesteśmy żadną potęgą I patrząc na trendy - raczej nie będziemy.

Co nam pozostaje? Atakowanie IAPLC i innych konkursów Przecież dzisiaj wystarczy, że akwarium jest ładne

aquamateo napisał(a):Najważniejsze to we właściwy sposób wykorzystywać to co daje nam rozwój cywilizacyjny, oraz to by jego udogodnienia nie wpłynęły na brak chęci poszerzania swojej podstawowej wiedzy w każdym zakresie.
Inaczej paradoksalnie postęp cofnie nas w rozwoju tworząc prawdziwą armię ignorantów, którzy już nawet porozmawiać pomiędzy sobą nie będą mieli o czym.

Świetnie napisane!

KIedy tak sobie czytam w jakim kierunku zmierza ta dyskusja... Za rok będzie rozdzieranie szat, jak to nas znowu nie zauważyli, nie docenili ... parafrazując ... nas chrystusów akwarystyki.
A co zrobią chłopaki z TAU ? Prawdopodobnie już rozbierają na czynnki pierwsze wyniki tegoroczne, analizują i wyciągają wnioski. 3 zbiorniki w pierwszej 10-tce - to jest wynik. Tak właśnie - 3 z jednego studia! Ale przegrali z czymś, co przebiło ich perfekcją.
Tak ... świat zasuwa, rozwija się. Tylko perfekcyjny profesjonalizm ma szanse się przebić.
A my? My będziemy pisać petycje do Amano, żeby udział w konkursie był poprzedzony egzaminem ze znajomości chemi wody ? Albo najlepiej wydzielona kategoria dla Polaków.
Najlepiej zdyskredytujmy konkurs, obraźmy się na samego Amano, bo wymyślił NA, a my nie radzimy sobie ze zrozumieniem, o co w tym chodzi. Facet wymyślił patent na, po prostu, ładne akwarium. Dał narzędzia, pokazał kilka prostych schematów kompozycyjnych, które naszej cywilizacji są znane od setek, a niektóre tysięcy lat. Zrobił coś, co pozwliło, aby akwarium nie wymagało balastu wiedzy, a było po prostu piękne, proste, przyjemne i ... popularne.
Posądza się tutaj "TYCH" aquascaperów, że nie robią prawdziwej akwarystyki. To nie jest konkurs na robienie akwarystyki. To jest konkurs, który ma wyłonić tegorocznego mistrza świata w aquascapingu. Po prostu. Nic ponad to.
Pozdrawiam

Piotr Baszucki napisał(a):[...] Żywopłoty potraktujmy jaką formę wariacji, ciekawostki.
Zawsze znajdą się sympatycy takich akwariów (głównie dzieci) i początkujący.
Taka forma kwalifikuje się jako akwarium krajobrazowe. [...]

Ja spoglądam na to od drugiej strony i może dlatego nie dostrzegam w tym tandety. U mnie najpierw pojawiła fascynacja krajobrazami, ale i makietami, które je odwzorowują (a jeszcze najlepiej jak w ten krajobraz wmontowana byłaby kolejka - szczyt marzeń małego chłopca). Ale sięgało to jeszcze dalej - ożywienie takiej makiety to by było coś. Gdy po wielu latach zrodziła się pasja akwarystyczna, a po pewnym czasie odkryłem w niej taką możliwość to staram się spełniać dziecięce marzenie i robię to z dzika przyjemnością, a akwaria takie oglądam z ogromnym zainteresowaniem. I chcę żeby mnie dobrze zrozumiano, bo szacunku, podziwu i fascynacji klasycznym akwarium naturalnym, roślinnym, środowiskowym mi nie brakuje (pod wieloma względami)... ale w przypadku akwarystyki krajobrazowej odnalazłem narzędzie do osiągnięcia pewnego celu. Gdybym odnalazł taką możliwość w lepieniu z wosku to pewnie bym to robił siedząc przy moich akwariach zaaranżowanych w klasyczny sposób.
Czy takie akwaria niszczą akwarystykę? Moim zdaniem wręcz przeciwnie, podnoszą ilość zwolenników, przynoszą jej większy rozgłos. Ale tak jak Piotrze napisałeś, pod warunkiem, że na dalszy plan nie spycha się tego czym jest sens akwarystyki, a więc szeroko pojęta wiedza o faunie, florze, fizjologii, chemii i funkcjonowaniu ekosystemów wodnych. Różnorodność tego hobby jest dla mnie błogosławieństwem, bo im większa, tym więcej osób znajdzie w nim coś dla siebie.

Kilkanaście postów wcześniej napisałem, że miejsce 17 to moim zdaniem ciekawostka konkursowa, ale po obejrzeniu tego zdjęcia, wiem, że to akwarium funkcjonuje, stoi u kogoś w pokoju (?), że wymagało mnóstwo pracy na starcie jak i w późniejszym prowadzeniu zbiornika. Troszkę o tym zapomniałem, dlatego też moja wypowiedź była płytka i niesprawiedliwa, a na pewno nie powinna ograniczać się do jednego zdania.

17 miejsce

Ponikło napisał(a):KIedy tak sobie czytam w jakim kierunku zmierza ta dyskusja... [...]
Posądza się tutaj "TYCH" aquascaperów, że nie robią prawdziwej akwarystyki. To nie jest konkurs na robienie akwarystyki. To jest konkurs, który ma wyłonić tegorocznego mistrza świata w aquascapingu. Po prostu. Nic ponad to.

Chyba nie do końca o to chodzi... Piotr zadał pytanie - czy za rozwojem sztuki aranżacji nie może iść rozwój wiedzy o roślinach i procesach zachodzących w akwarium. I chyba nie zaprzeczysz, że z typowym aquascaperem raczej nie da się porozmawiać o antagonizmie żelaza i manganu albo o cyklu Krebsa. Pytanie: czy to możliwe? Przecież nie powinno się wykluczać.
Tymczasem da się zaobserwować postępujący odpływ wiedzy w akwarystyce, ponieważ ludzie bardziej zainteresowani są ułożeniem drewna i kamieni, niż roślinami:

Piotr Baszucki napisał(a):Nie interesuje nas wiedza o roślinach

...i ten znak czasów jest... cóż, smutny.

Pisząc o "atakowaniu konkursów" miałem na myśli przygotowania, starty i zwycięstwa, a nie obrażanie się na Amano. Moja wina, mogłem to inaczej sformułować Myślę, że w akwarystyce jest miejsce na wiele odłamów, gałęzi i sposobów podejścia do tematu - każdy z nich jest dobry, jeśli sprawia hobbyście przyjemność.