Ozonowanie - jeden ze sposobów oczyszczania wody pitnej z drobnoustrojów i bakterii (dezynfekcji wody).
Woda mieszana jest z ozonem w mieszalnikach inżektorowych i nasycona przepływa przez zbiornik kontaktowy, gdzie zachodzi proces dezynfekcji. Zużycie ozonu wynosi 0,6 - 4 g/m2, czas kontaktu z wodą ok. 10 min. Cząsteczka ozonu ulega rozpadowi tworząc tlen cząsteczkowy.
Ozon aktualnie wykorzystywany jest w różnych dziedzinach życia jako silny utleniacz. Właściwości stosowania ozonu znane są od dawna, jednakże dopiero w ostatnich latach zaczęły się poszerzać dziedziny gospodarki i przemysłu, w których znajduje on zastosowanie. Pierwsza instalacja systemu ozonowania do dezynfekcji wody w Polsce, była założona w Zakładzie w Bielanach Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (MPWiK) w Krakowie w 1959 roku. Natomiast stosowanie ozonowania w procesie produkcji wody mineralnej, źródlanej czy też stołowej stało się dopiero możliwe w 2004 roku, Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29 kwietnia 2004 r. Dz.U. Nr 120 poz. 1256.
Wykorzystując wodę wymieszaną z odpowiednią dawką ozonu (woda zaozonowana) ozonować można wszystko, co może i powinno być zdezynfekowane, tak jak: owoce, warzywa, mięsa, urządzenia, instalacje, magazyny, zbiorniki, powietrze itd. Ozonowanie produktów wydłuża ich okres przydatności do spożycia, zapewnia czystość mikrobiologiczną oraz nie ma na nie szkodliwego wpływu jak i na człowieka.
Zastosowanie ozonu może mieć na celu usunięcie niepożądanych substancji fizyko-chemicznych w gazach, w wodzie lub ściekach. Ozonowanie z powodzeniem stosowane jest:
- do płukania i dezynfekcji PETów, butelek, zbiorników i instalacji,
- przy produkcji wody mineralnej,
- w produkcji spożywczej do uzdatnienia wody produkcyjnej i technologicznej,
- do mycia i dezynfekcji owoców, jarzyn, warzyw i mięs - opóźnia psucie się i przejrzewanie,
- przy produkcji lodu - wydłuża trwałość mrożonek,
- przy hodowli ryb w stawach- w procesach ciągłego uzdatniania wody i jej napowietrzania,
- w basenach kąpielowych do usuwania (utleniania) zanieczyszczeń oraz dezynfekcji wody - eliminuje do minimum wykorzystanie chloru,
- w obiegach zamkniętych odzyskiwania wody w kąpielach mineralnych,
- do mineralizacji, oczyszczania i odbarwiania ścieków,
- do usuwania nieprzyjemnych zapachów - dezodoryzacja,
- do oczyszczania gazów w przemyśle metalurgicznym,
- oraz w największym stopniu do uzdatniania wody pitnej.
Wady i zalety
W trakcie procesu ozonowania, cząsteczka ozonu ulega rozpadowi, tworząc tlen cząsteczkowy. W związku z tym, w ozonowanej wodzie nie ma już wolnego ozonu, który chroniłby ją przed wtórnym skażeniem. Dlatego ozonowana woda nie jest tak odporna na przesyłanie rurociągami, jak woda chlorowana (zjawisko nie występuje w szczelnych opakowaniach plastikowych lub szklanych).
Ponieważ ozon nie może całkowicie wyeliminować chloru z procesu uzdatniania wody, jednak może go w istotny sposób ograniczyć do minimum, w ilości niezbędnej do utrzymania w sterylności wszystkich nitek sieci wodociągowej po przejściu wody przez Stację Uzdatniania. Zabieg taki wyraźnie poprawia właściwości organoleptyczne spożywanej wody (brak wyczuwalnego zapachu i smaku chloru oraz mętnego zabarwienia).
Ozonowanie jako zaawansowany proces utleniania wykorzystywane jest w procesach technologicznych, ponieważ:
- przyśpiesza niektóre reakcje chemiczne (np. utlenianie)
- wspomaga procesy filtracyjne przez aglomeracje cząsteczek
- pozwala efektywnie usunąć m.in. żelazo, mangan i amoniak
- przyspiesza utlenianie mikrozanieczyszczeń oraz naturalnej materii organicznej
- przywraca wodzie naturalną barwę i krystaliczną przejrzystość
- usuwa z wody nieprzyjemny smak i zapach
- zapewnia czystość mikrobiologiczną - usuwa bakterie, wirusy, ich spory i cysty oraz pleśnie i grzyby
Cytat: Wikipedia.org
Ozonator jest ciekawym urządzeniem z punktu widzenia akwarysty.
Zabija wszelkie chorobotwórcze patogeny oraz zarodniki glonów oraz odgrywa kluczową rolę w procesie krystalizacji optycznej wody.
Pozwala na znaczne przerybienie i jest często stosowany w hodowlach gdzie obniża poziom amoniaku w wodzie. Potencjalnie wydawałby się dobrym urządzeniem do akwarium ze sporą ilością ryb ławicowych, z których często rezygnujemy z uwagi na ryzyko przerybienia i inwazji glonów.
Należy zwrócic uwagę na usuwanie z wody żelaza i manganu, jednak uzupełnienie wody o te pierwiastki za pomocą dostępnych nawozów nie sprawia żadnego problemu. Szczególnie, że należą one do grupy mikroelementów, i mozna je podawać selektywnie np. za pomocą nawozów Karel
Rataj Colour Fe i Magan+.
Jeśli chodzi krystalizację optyczną wody, ozonowanie wydaje się być bezpieczniejsze niż używanie wkładu filtracyjnego
Seachem Purigen, który jak wiemy pochłania znacznie ilości azotanów w wodzie. Wawarty w nich przyswajalny azot, jest pierwiastkiem, którego
rośliny do wzrostu potrzebują w o wiele większych ilościach niż żelaza (jest to makroelement). Jego pochłanianie sprzyja niedoborom, które gdy nie są regularnie uzupełniane objawiają się ograniczeniem wzrostu roślin, słabym wybarwieniem i karłowaceniem a w konsekwencji plagom glonów. Warto zastanaowić się nad porównaniem ozonowanie/
purigen.
Ozonator przez wielu akwarystów jest uznawany za urządzenie o wiele skuteczniejsze niż lampa UV, szczególnie jeśli chodzi o wydajność, gdyż ozon działa o wiele wydajniej na strumień wody niż światło UV.
Mozna go wykorzystywać w filtrach przepływowych (analogicznie do reaktorów
CO2) lub z wykorzystaniem dyfuzora bezpośrednio w akwarium.
Nasza redakcja postanowiła przetestować skuteczność ozonatora w akwarium. W tym celu doprowadzimy w akwarium doświadczalnym do plagi glonów, następnie podłączymy ozonator akwarystyczny i przeprowadzimy obserwacje skuteczności działania.
Już wkrótce przedstawimy efekty na łamach naszego Serwisu Internetowego.
Zapaszamy do dyskusji:
Czy używasz ozonatora w swoim akwarium?
Jeśli tak, to podziel się swoimi spostrzeżeniami z funkcjonowania takiego urządzenia jako cześć wyposażenia akwarium.