Polecamy Lista artykułów
|
Biologia roślinCabomba furcata
Do niedawna Cabomba furcata była omyłkowo sprzedawana jako Cabomba piauhyaensis lecz po dokładniejszych oględzinach gatunku zmianiono jej nazwę. Cabomba furcata jest jedną z najtrudniejszych w uprawie roślin dostępnych na rynku akwarystycznym. Mimo tego uwagę przyciąga czerwono-brązowy kolor jej licznie postrzępionych liści. Kwiat koloru od czerwonego do fioletowego jest unoszony na liściu pływającym, który rozwija się w czasie kwitnienia. Czasem wypuszczane są pływające liście, gdy pęd dociera do powierzchni wody. Cabomba furcata wymaga bardzo miękkiej i lekko kwaśnej wody oraz żyznego podłoża, ale istotniejsza sprawa to bardzo silne oświetlenie. W średnio dogodnych warunkach roślina szybko zaczyna gnić, począwszy od korzenia a skończywszy na obumarciu pędu. Jednakże w optymalnych warunkach Cabomba furcata rośnie tak szybko jak Cabomba caroliniana, a sadzona w grupach staje się najpiękniejszą ozdobą akwarium. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki Amerykańskie kabomby to "klasyczne", od dziesiątków lat wymieniane w podręcznikach rośliny akwariowe. Zachwyt miłośników budzą ich delikatne, charakterystycznie "palczasto" powycinane liście, osadzone po dwa (rzadziej więcej) w okółku. Znanych jest wiele gatunków i odmian kabomb, ale niestety większość z nich jest trudna w uprawie. Niezbędne dla większości kabomb warunki to: woda ze stosunkowo niewielką ilością rozpuszczonych soli, silne oświetlenie (najlepiej słoneczne!), temperatura 20-30°C i pH poniżej 7. Warunki te mogą być trudne do osiągnięcia w akwarium domowym, gdyż do długotrwałej uprawy kabomb przeważnie nie nadaje się nie preparowana woda wodociągowa, która wymaga znacznego rozcieńczenia wodą destylowaną lub demineralizowaną w inny sposób. W przeciętnej wodzie wodociągowej względnie łatwo można uprawiać tylko niektóre odmiany kabomby karolińskiej (C. caroliniana) lub C. palaeformis. Określenie gatunku lub odmiany kabomby tylko na podstawie okazów z akwarium lub ze sklepu jest jednak najczęściej niemożliwe, ze względu na brak kwiatów i liści pływających, a także zmienność liści występującą pod wpływem warunków uprawy. Dlatego też decydując się na uprawę kabomb w akwarium wybieramy raczej te o zielonym ubarwieniu, dwóch liściach w okółku i stosunkowo grubo powycinanej blaszce liściowej. Wtedy mamy większą szansę, że trafimy na rośliny, które dobrze zniosą wodę wodociągową. W trakcie uprawy musimy pamiętać, że kabomby nie znoszą ruchu wody wywoływanego przez filtr lub przewietrzacz. Należy je więc sadzić w absolutnie spokojnych i doskonale oświetlonych miejscach akwarium. Zadomowione w akwariach kabomby znoszą też obniżenie natężenia oświetlenia w okresie zimowym, ale tylko wtedy, gdy równocześnie temperatura zostaje obniżona do 18-20°C, co spowalnia procesy fizjologiczne rośliny i umożliwia jej przeżycie trudnego okresu. Opis: prof. Stefan Kornobis "Podwodny ogród"
Ceratopteris cornuta (Paprotnica szerokolistna)
Ceratopteris cornuta jest paprocią wodną i jest podobna do Ceratopteris thalictroides chociaż jej poprzedniczka ma bardziej delikatne liście. Często jest sprzedawana jako roślina pływająca, wypuszczając bardzo widowiskowy system korzeni. Stanowi wtedy odpowiednie miejsce do zakładania gniazda przez ryby labiryntowate. Równie dobrze można ją uprawiać jako roślinę ukorzenioną, wtedy wytwarzaja bujne liście. Są one zakręcane do wewnątrz, gdzie rozwijają się sporangia. Wygląd poszczególnych liści zależy od częstotliwości ich występowania. Ceratopteris cornuta jest wytrzymałą rośliną i w dodatku szybko rosnącą; lubi w miarę żyzne podłoże. Akceptuje praktycznie każdy rodzaj twardości i pH wody, aczkolwiek wzrost rośliny jest intensywniejszy przy nawożeniu CO2. Ceratopteris cornuta jest dobrą rośliną do dużych akwariów będących w początkowym stadium rozwoju, ponieważ usuwa większość składników nieorganicznych zawartych w nowo założonym zbiorniku. Łatwo jest rozmnażana przez liście pływające, które wytwarzają nowe rośliny. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki
Ceratophyllum demersum (Rogatek sztywny)
Ceratophyllum demersum posiada pokręcone liście, które są silniej skupione na czubku wspaniale rozgałęzionej łodygi. Przerwy między węzłami u podnóża starszych łodyg mogą dochodzić do 3 cm. Ceratophyllum demersum jest rośliną submersyjną, która nie wytwarza korzeni. W środowisku naturalnym zakopuje się w podłożu typu od piaszczystego do mulistego, gdzie przyczepia się poprzez zmodyfikowane liście. Ceratophyllum demersum często tworzy populacje jednogatunkowe i można ją znaleźć samotnie i wolno rosnącą na głębokości do 1 m. Jednakże w akwarium woli silne oświetlenie i nie toleruje transportowania przez dłuższy okres czasu. Wydziela substancje toksyczne dla glonów i przy dobrych warunkach rozwoju efektywnie zapobiega ich rozrostowi. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki
Cardamine lyrata (Rzeżucha lirowata)
Cardamine lyrata jest jasno zieloną i często całkiem krzaczastą rośliną, która okazyjnie pojawia się w sklepach. Liście są spłaszczone i zmienne a - przynajmniej w chłodnej wodzie - międzywęĄla są krótkie. Mocno rozgałęzione pędy rośliny wydają się bardzo gęste i dekoracyjne. Roślinę można z łatwością rozpoznać dzięki korzeniom, które rozwijają się z każdego węzła. Cardamine lyrata jest rośliną ziemnowodną i zamieszkuje brzegi jezior i strumieni Wschodniej Syberii, Chin i Japonii preferując chłodną wodę. Dlatego najlepiej nadaje się do stawów ogrodowych, ale w akwariach rośnie dobrze do 25stC, chociaż międzywęĄla stają się dłuższe a blaszki liściowe mniejsze i roślina staje się mniej gęsta. Roślina ta nie ma specjalnych wymagań poza żyznym podłożem, które powinno być zapewnione wszystkim szybko rosnącym roślinom. Wzrost jest też szybszy, jeśli woda jest wzbogacana CO2. Cardamine lyrata może być reprodukowana przez nasiona oraz przez sadzonki. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki
Cabomba caroliniana (Kabomba karolińska)
Cabomba caroliniana jest jedną z najstarszych i najpopularniejszych roślin akwariowych. Roślina ta ma bardzo piękne i mocno postrzępione podwodne liście o bardzo atrakcyjnym jasno zielonym kolorze. Czasami, gdy pęd dociera do powierzchni lub w trakcie kwitnienia, wytwarzane są również liście pływające. Oprócz bardzo silnego oświetlenia, Cabomba caroliniana, nie ma specjalnych wymagań. Jeżeli masz problemy z doborem odpowiedniego oświetlenia, spróbuj z gatunkami Limnophili, które wyglądem są bardzo zbliżone, natomiast nie wymagają tyle światła do wzrostu. Roślina ta powinna być sadzona w grupach, aby stworzyć najlepszy efekt dekoracyjny. Gdy roślina zaczyna się płożyć po powierzchni wody, można ją przyciąć, a odciętą część wsadzić do podłoża. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki Amerykańskie kabomby to "klasyczne", od dziesiątków lat wymieniane w podręcznikach rośliny akwariowe. Zachwyt miłośników budzą ich delikatne, charakterystycznie "palczasto" powycinane liście, osadzone po dwa (rzadziej więcej) w okółku. Znanych jest wiele gatunków i odmian kabomb, ale niestety większość z nich jest trudna w uprawie. Niezbędne dla większości kabomb warunki to: woda ze stosunkowo niewielką ilością rozpuszczonych soli, silne oświetlenie (najlepiej słoneczne!), temperatura 20-30°C i pH poniżej 7. Warunki te mogą być trudne do osiągnięcia w akwarium domowym, gdyż do długotrwałej uprawy kabomb przeważnie nie nadaje się nie preparowana woda wodociągowa, która wymaga znacznego rozcieńczenia wodą destylowaną lub demineralizowaną w inny sposób. W przeciętnej wodzie wodociągowej względnie łatwo można uprawiać tylko niektóre odmiany kabomby karolińskiej (C. caroliniana) lub C. palaeformis. Określenie gatunku lub odmiany kabomby tylko na podstawie okazów z akwarium lub ze sklepu jest jednak najczęściej niemożliwe, ze względu na brak kwiatów i liści pływających, a także zmienność liści występującą pod wpływem warunków uprawy. Dlatego też decydując się na uprawę kabomb w akwarium wybieramy raczej te o zielonym ubarwieniu, dwóch liściach w okółku i stosunkowo grubo powycinanej blaszce liściowej. Wtedy mamy większą szansę, że trafimy na rośliny, które dobrze zniosą wodę wodociągową. W trakcie uprawy musimy pamiętać, że kabomby nie znoszą ruchu wody wywoływanego przez filtr lub przewietrzacz. Należy je więc sadzić w absolutnie spokojnych i doskonale oświetlonych miejscach akwarium. Zadomowione w akwariach kabomby znoszą też obniżenie natężenia oświetlenia w okresie zimowym, ale tylko wtedy, gdy równocześnie temperatura zostaje obniżona do 18-20°C, co spowalnia procesy fizjologiczne rośliny i umożliwia jej przeżycie trudnego okresu. Opis: prof. Stefan Kornobis "Podwodny ogród"
Rośliny w formie in-vitro czy w koszykach?
 Podczas kompletowania obsady roślin do akwarium stajemy niejednokrotnie przed wyborem - zdecydować się na formę in-vitro, czy wybrać jej wersję w koszyczku? Zobaczmy z czym wiąże się nasz wybór... Bolbitis heudelotii (Bolbitis Heudelota)
Paproć Bolbitis heudelotii jest piękną i uznawaną rośliną akwariową z bardzo pięknymi jasnymi liśćmi. Bolbitis preferuje miękką wodę z pH poniżej 7 a na wzbogacanie jej dwutlenkiem węgla odpowiada dobrym wzrostem. W wodzie zasadowej na liściach tworzą się czarne plamy. Łatwo rozmnaża się przez przypadkowe cięcia pędów i kłączy, chociaż czasami rozwijają się też młode rośliny potomne. Bolbitis rośnie bez problemów na kamieniach i korzeniach tak jak Microsorum. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki
Blyxa japonica (Blyksa japońska)
Blyxa japonica w zasadzie jest uprawiana w akwariach od niedawna, tak więc nie posiadamy zbyt dużego doświadczenia.W zasadzie jest to trudna roślina w hodowli. Prawdopodobnie do prawidłowego wzrostu wymaga miękkiej wody i nawożenia CO2. Niemniej jest to bardzo dekoracyjna roślina i w odróżnieniu od B. aubertii nie tworzy formy rozety, lecz przepięknie rozgałęzioną łodygę z której "rozczapirzają" się ciemno-zielone liście. Sadzona w grupach (pęczkach) daje najbardziej dekoracyjny efekt. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki
Barclaya longifolia (Barklaja długolistna)
Barclaya longifolia jest przepiękną, samotnie rosnącą rośliną dostępną w różnych odcieniach barwowych liścia: od jasno-zielonego z różowym spodem, po ciemno-czerwony spód. Chętnie kwitnie w akwarium - nawet pod wodą, jeśli akwarium jest na tyle wysokie, że pęd kwiatowy nie może dosięgnąć powierzchni. Zaraz po zakwicie roślina przechodzi w okres spoczynku i traci liście. Ponownie zaczyna rosnąć kilka miesięcy później. Okres spoczynku może być skrócony poprzez przesadzenie rośliny. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki
Bacopa monnieri (Bacopa drobnolistna)
Bacopa monnieri jest bardzo pospolitą ziemnowodną rośliną Pan Tropicu, gdzie obrasta brzegi wolno płynących rzek i jezior. Jasno zielone liście umieszczone są naprzeciwlegle na owłosionych i słabo rozgałęzionych łodygach. Liście Bacopy monnieri są często węższe od liści B. caroliniany i u B. monnieri można zauważyć też tendencję do dłuższych międzywęĄli. Gdy pędy osiągną powierzchnię wody, mogą w porze letniej tworzyć małe, białe do różowych, kwiaty. Podwodne pędy z trudem rozgałęziają się, tak więc kilka pędów - minimum dziesięć - powinno być sadzonych w grupie aby osiągnąć satysfakcjonujący dekoracyjny efekt. B. monnieri jest skromną ale za to bardzo wytrzymała rośliną. Akceptuje miękką do twardej, nawet słonawą wodę i preferuje drobnoziarniste podłoże, bogate w związki odżywcze. Opis: Tropica Tłumaczenie: Piotr Baszucki Uprawiane w akwariach bakopy wyróżniają się wśród innych roślin sztywnymi i stosunkowo grubymi, mało po-rozgałęzianymi, pionowo wzniesionymi łodygami z osadzonymi na nich liśćmi. Chociaż pojedyncza roślina jest stosunkowo niepozorna, to posadzone grupowo bakopy zwracają na siebie uwagę. Szczególnie nadają się do środkowego planu akwarium. Mogą mieć tendencję do wyrastania ponad lustro wody, ale nie należy do tego dopuścić i już wcześniej skracać pędy. Opis: prof. Stefan Kornobis "Podwodny ogród"
 |
 | Działamy od 2001 roku i wspólnie z ponad 30 tysiącami akwarystów z całej Polski zdobywamy wiedzę i dzielimy się doświadczeniem oraz informujemy o nowościach z branży akwarystycznej. |
