Czasem musimy zacząć od nowa... Myślę, że każdy kiedyś to przeżył przynajmniej raz w życiu, kiedy trzeba stanąć i pójść naprzód bez oglądania się za siebie. To jest taki nowy początek dla Magazynu Akwarium. Zakończyłam współpracę z dotychczasowym redaktorem naczelnym – Pawłem Zarzyńskim.

W bieżącym numerze – wiele materiałów podróżniczych, wakacyjnych. Zapraszam do lektury, aby przeżyć to lato raz jeszcze z podróżą akwarystyczną.

Zapraszam też do lektury znakomitego opracowania Leszka Łątki o pielęgnicach piaskowych z Tanganiki. Ale to nie jedyny znakomity autor Magazynu. Artykuł o żyrardynkach sygnowany jest nazwiskami Krzysztofa Kelmana, którego miałam w końcu przyjemność poznać osobiście na Sympozjum Akwarystycznym w Żychlinie, i Huberta Zientka, znanego wszystkim hodowcy i dobrego przyjaciela MA.
 

Nie znajdziecie w tym numerze zapowiadanego artykułu o dyskowcach. Musiałam przełożyć publikację, ponieważ wymaga dobrego opracowania, inaczej mówiąc – dobrego autora. Mam nadzieję, że w następnym numerze już taki materiał będzie, choć niecierpliwych odsyłam do artykułów: Tadeusza Wiśniewskiego pt. „Paletki – ryby wymagające. Prawda czy mit?” z Akwarium nr 6/2013 lub Pawła Paśnickiego pt. „Paletki. Najważniejsze to dobrze zacząć…” z Magazynu Akwarium nr 3/2012. Możecie je przeczytać w Bazie Artykułów Akwarystycznych i Terrarystycznych na stronie www.petpublications.pl. Oba udostępniam do lektury w trybie powszechnym.
 

W dniu, kiedy piszę te słowa wstrzymaliśmy druk, aby zamieścić smutną informację o śmierci Takashiego Amano. Przypomniałam sobie, jak wspólnie z redaktorem Wojciechem Tomanikiem, miłośnikiem Japonii i samego Mistrza, jakiś czas temu zabiegaliśmy o sponsoring dla wywiadu bezpośredniego u jednej z firm akwarystycznych. „To już i wywiadu nigdy nie będzie…” - napisał mi dziś w mailu w jednym zdaniu redaktor. Nie będzie… Przemijanie jest bezlitosne. I choć mówimy, że człowiek, zwłaszcza taki wizjoner jak Takashi Amano, zawsze będzie w swoich dziełach, to jednak świat staje się uboższy i mamy poczucie straty, osamotnienia…
 

A przed nami? Dwa wydarzenia targowe. Prenumeratorzy, wraz z tym numerem, otrzymają wejściówki na oba. Skorzystajcie z nich. My będziemy i tu, i tu. We Wrocławiu wręczymy kolejne Nagrody im. Darka Firleja. Chciałabym również przy tej okazji przekazać tekę Redaktora Naczelnego Magazynu Akwarium w odpowiednie ręce. Taki jest plan.

 

Wybór podłoża do zbiornika akwariowego jest bardzo istotny, ponieważ ma wpływ nie tylko na jego wygląd, ale też na zdrowie zamieszkujących go zwierząt czy kondycję roślin. Podłoże może też ułatwić bądź utrudnić przygotowanie aranżacji roślinnej czy skalnej. Dla zwierząt akwariowych jest istotne z punktu widzenia ich zwyczajów pokarmowych, tarliskowych, trybu życia czy strefy zajmowanej w zbiorniku, a także ich naturalnych przystosowań do określonych parametrów chemicznych wody.

Te na swój sposób piękne, jajożyworodne, spokojne i towarzyskie, dość ruchliwe, mało wymagające, wszystkożerne i niewielkie ryby należą do rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae). Ich pierwotną ojczyzną jest słoneczna Kuba. W naturze preferują wody stojące, z mulistym, bogatym w materię organiczną podłożem i gęstą wegetacją roślinności podwodnej. Przedstawiciele omawianego rodzaju łatwo krzyżują się między sobą, stąd nie należy nigdy utrzymywać ich w jednym zbiorniku. Generalnie osobniki nominatywne nie są zbyt atrakcyjnie ubarwione, lecz mimo to mają w sobie wiele subtelnego piękna i wdzięku, co czyni ich chów i rozmnażanie bardzo interesującymi.

Do gatunków pielęgnic zamieszkujących piaszczyste dno zwanych potocznie „pielęgnicami piaskowymi”, zaliczają się taksony należące do plemienia Ectodini, a przede wszystkim do rodzaju Xenotilapia. Pozostałymi rodzajami, które obejmują „pielęgnice piaskowe” są: Callochromis, Ectodus, Enatiopus, Grammatotria, Lestradea. Inną grupą ryb zamieszkujących piaszczyste dno jeziora Tanganika w pobliżu skał są tzw. pielęgnice „pierzastopłetwe”, czyli taksony z rodzajów: Aulonocranus, Cardiopharynx, Cunningtonia, Cyathopharynx, Ophthalmotilapia.

Jest styczeń 2013 roku. Jestem na pięknej, niemal bezludnej wyspie Misool położonej w obrębie objętego ochroną regionu Raja Ampat zwanego „Koralowym Trójkątem”, badając ten biotop po raz drugi. Od mojej pierwszej wizyty w 2001 roku wszystko tu całkowicie się zmieniło.

W dniach od 10.06.2015 do 17.06.2015 postanowiliśmy wybrać się na grecką wyspę Lefkada, m.in. w celu zbadania przybrzeżnego życia Morza Jońskiego. Wyspa ta znajduje się u zachodnich wybrzeży Grecji i jest otoczona wieloma innymi małymi wysepkami. Już samo położenie i widoki wywołują u nas niesamowite emocje. Jej powierzchnia wynosi około 356 km kwadratowych, a ilość mieszkańców to zaledwie 20 000 osób. Plaże Lefkady są głównie żwirowo-kamieniste, więc, decydując się na wycieczkę w tamte strony, warto zadbać buty do wody. Tego rodzaju biotop daje schronienie wielu gatunkom morskich zwierząt.

 

 

Akwarium naturalne – co to takiego? Otóż nazwa ta jest nieco myląca, mogłaby bowiem sugerować, że chodzi o wierne odwzorowanie w zbiorniku wycinka naturalnego wodnego biotopu. Tymczasem idea akwarystyki naturalnej, zwanej też japońską lub – od nazwiska jej twórcy – „akwarystyką w stylu Amano”, jest nieco inna. Jej celem jest ukazanie w szkle piękna otaczającej nas natury. Przy pomocy umiejętnie dobranych podłoży, dekoracji i roślin mistrzowie tej sztuki tworzą w szkle prawdziwe podwodne arcydzieła urzekające zarówno bogactwem i różnorodnością form, jak i artyzmem oraz finezją wykonania.

Podziwiając te niezwykłe aranżacje nietrudno ulec przeświadczeniu, że ta dziedzina akwarystyki jest wyjątkowo trudna, skomplikowana i zarezerwowana tylko dla wąskiego grona wtajemniczonych. Tymczasem rzeczywistość jest zupełnie inna. Oczywiście nie każdy od razu „wyczaruje” w akwarium mistrzowską kompozycję, podobnie jak nie każdy będzie w stanie namalować obraz niczym Leonardo da Vinci, Rembrandt czy Picasso. Wszystko jednak jest dla ludzi i założenie akwarium naturalnego wcale nie musi być szczególnie skomplikowane. Wystarczy pamiętać o kilku podstawowych regułach, uzbroić się w cierpliwość i nauczyć systematyczności. A jak się do tego zabrać i od czego zacząć?

Marcin Wnuk

Drodzy Czytelnicy!
 

Trzymacie właśnie w ręku 14 wydanie Zeszytów Terrarystycznych. Mam nadzieję, że lektura tego Zeszytu umili Wam rozpoczynające się wakacje. Pamiętajcie, że okres wakacji, lato to idealny moment, by umożliwić Waszym zwierzętom tzw. „kąpiel słoneczną” – skorzystanie z naturalnego światła słonecznego. W związku z tym ogłaszam konkurs fotograficzny! Szczegóły znajdziecie na stronie 58.
 

Lato jest to również czas największej bioróżnorodności, kiedy to możemy obserwować ogromną liczbę zwierząt w naturalnych warunkach, czy to nad jeziorem, w górach, w lesie czy na łące. Pomimo tego, że w naszych domowych hodowlach przeważają gatunki egzotyczne, warto też bliżej przyjrzeć się przedstawicielom rodzimej fauny. Być może jakiś gatunek na tyle Was zainteresuje, że spróbujecie jego hodowli w domu? Przeczytacie w tym wydaniu o domowej hodowli polskich pająków wodnych – jednak należy pamiętać, że decydując się na hodowlę w domu, musimy być pewni, że dany gatunek nie jest pod ochroną! Przychodzi mi na myśl powiedzenie „Cudze chwalicie, swego nie znacie”. Pamiętajcie również o zapewnieniu odpowiedniej opieki Waszym pupilom, gdy będziecie odpoczywać z dala od domu.
 

Jako Redaktorowi Naczelnemu bardzo zależy mi na tym, aby Zeszyty Terrarystyczne w pełni zadowalały Was, Drodzy Czytelnicy – przecież to dla Was razem z Redakcją je tworzymy. Dlatego liczę na kontakt z Waszej strony, piszcie e–maile, wiadomości na Facebooku ZT o tym, co Wam się podoba, a co można byłoby poprawić, o czym chcielibyście przeczytać w następnych numerach.

 

 

Choć sezon urlopowy w pełni, redakcja ZooBiznesu pracuje bardzo intensywnie. Oddajemy w Państwa ręce odświeżony, pełen wiedzy i inspiracji numer naszego czasopisma i żywimy nadzieję, że jego nowa formuła spełni wysokie oczekiwania naszych Czytelników.

 

Stanowisko Redaktora Naczelnego drukowanego czasopisma jest dla mnie nowym doświadczeniem. Z właściwym sobie dystansem oceniłam możliwości i – mając kredyt zaufania dany przez Wydawcę – zdecydowałam się podjąć to wyzwanie. Świadoma faktu, że jedna osoba nie może znać się w sposób wyczerpujący na wszystkim, zaprosiłam do współpracy specjalistów z różnych dziedzin. To oni prezentują – i będą prezentować w kolejnych wydaniach – zasoby wiedzy, które posiadają w pogłębionych zakresach.

 

Przygotowując bieżący numer, z przyjemnością czytałam kolejne profesjonalne teksty naszych Autorów, a teraz oddaję je w Państwa ręce. Liczę, że będą one nie tylko wsparciem w codziennej pracy, ale też ożywią twórczo, wspomogą działania marketingowe, a przede wszystkim – odkryją przed Czytelnikami coś nowego. Wszyscy uczymy się przecież przez całe życie.

 

Redaktor Naczelna