...śpiewają radośnie dzieci po ostatnim dzwonku w minionym roku szkolnym. To radość zaraźliwa i bardzo zdrowa. Chętnie się nią zarażamy, wracając myślami do czasów, kiedy sami byliśmy dziećmi. Najlepiej, jeśli tylko budzimy ją z uśpienia, ponieważ jest w nas, w tym dziecku, które w nas drzemie.
 

Za nami również okres wzmożonej aktywności akwarystycznej, wielu spotkań i zlotów środowiskowych. Relacje z tych imprez znajdziecie na stronie www.akwa–mania.mud.pl. U nas – jedynie niewielkie noty odsyłające do źródła internetowego – pasjonującej strony Andrzeja Kociołkowskiego. Bardzo zachęcam do śledzenia podróży naszych redakcyjnych przyjaciół. To znakomita inspiracja na czas wakacji.

Zapraszam do lektury artykułów o aksolotlach, kirysku brodatym, morskich rybach żagiewkowatych, krewetkach Caridina cf. cantonensis „Bee”, fotoreportażu z oceanarium w Walencji i obszernego w tym wydaniu działu listów.

To ostatni, mam nadzieję, numer Magazynu wydawany z opóźnieniem. Po nim, na przełomie lipca i sierpnia wyjdzie numer wakacyjny – łączony – i dalej już od września będziemy się starali wydawać miesięcznik w pierwszej dekadzie miesiąca. 

Tymczasem życzę wszystkim akwarystom udanych, pogodnych wakacji. Jak mało która grupa hobbystów, mamy wiele możliwości spędzenia ich na podglądaniu warunków życia naszych ulubieńców w naturze.

Jeśli zdarzy się Wam natomiast przebywać w miejscach godnych pokazania na naszych łamach – zapraszam do dzielenia się swoimi doświadczeniami z Czytelnikami MA. Może chcielibyście opublikować na naszych łamach swój własny akwarystyczny fotoreportaż? Dużo słońca i radości!

Hania Stepnowska, Wydawca

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
 

Stałe rubryki: W obiektywie Kocana, Encyklopedia, Listy do Redakcji, Produkty na rynku, Zapowiedzi

Artykuły:

Komponując obsadę w naszym akwarium, zwykle mamy pewien problem. Miłośników endemicznych pielęgnic z ogromnego, afrykańskiego jeziora Malawi dotyka przysłowiowa klęska urodzaju.

W jeziorze tym różnorodność pielęgnic jest tak duża (ponad 800 gatunków), że wybór jest bardzo trudny. Malawista chciałby mieć wszystkie pyszczaki. Niestety, jakiego nie miałby zbiornika, zawsze może posiadać tylko niewielką część gatunków. Komponowanie obsady obarczone jest ograniczeniami natury nie tylko „lokalowej”, ale również wiąże się z temperamentem ryb.

Pielęgnice z grupy Utaka, które pragnę przedstawić, to bez wątpienia łagodniejsza część świata pyszczaków. Postaram się pogłębić wiedzę Czytelników na ich temat, gdyż mają one wiele zalet i są to piękne ryby. Wybierając pyszczaki relatywnie łagodne, nie możemy ich łączyć z takimi, których temperament jest zbyt wybujały, gdyż narazimy te spokojniejsze na stres, a nawet śmierć. Ich delikatność i spokojniejsza natura klasyfikują wg mnie tą grupę na drugim miejscu w skali agresji po grupie Aulonocara, którą przedstawiłem już Czytelnikom [patrz Zeszyty Akwarystyczne nr 12/2013 oraz Baza Artykułów Akwarystycznych i Terrarrystycznych na petpublications.pl – przyp. red.].

Rywalizować o to miano mogą z nimi równie łagodne ryby z rodzaju Placidochromis. Nikły stopień agresji dla jednych jest ogromnym plusem, a dla innych wadą i ma związek z planowaną konkretną obsadą zbiorika. Osobiście bardzo cenię przedstawicieli gatunków zaliczanych do tej grupy nie tylko ze względu na temperament, ale również ze względu na to, że pyszczaki te nie są przywiązane do dna, a, pływając w toni, świetnie uzupełniają obsady z innymi łagodnymi, bądź co najwyżej średnio agresywnymi pyszczakami. 

Wojciech Sierakowski