Uprawiane w akwariach i paludariach paprocie należą do rodziny Parkericeae i obejmują
rośliny ukorzeniające się w podłożu. Liście ich są prierzaste, ale zróżnicowane w kształcie, co zależne jest od warunków uprawy. Na dolnej stronie liści wytwarzją zarodnie. Przedstawicielem tej rodziny jest rodzaj
Ceratopteris do ktorego zaliczamy sześć gatunków. Wszystkie one występują w tropikalnych i subtropikalnych częściach świata, głównie w wodach miękkich.
W akwarystyce znane są trzy gatunki:
1)
Ceratopteris pteroides (Hooker) Hieron - paprotka pływająca
2)
Ceratopteris cornuta (Beauv) Lepr. - paprotka szerokolistna
3)
Ceratopteris thalictroides (L) Brongn, lub C. siliquosa (L) (Capel) paprotka rutewkowata.
Paprotka pływająca.
Występuje w tropikalnych częściach Azji i Ameryki. W zbiornikach wodnych roślina swobodnie pływająca, nie rosnąca pod wodą. Liście (4-6 sztuk) zebrane w tóżyczki dorastają do 30 cm długości oraz 25 cm szerokości, lecz w uprawie akwariowej najczęsciej są mniejsze. Jasnozielone blaszki liściowe są w zarysie jajowate lub trójkątne trój- lub do pięcioklapowe. Ogonki liściowe są krótkie i stosunkowo grube. Młode liście zagiete pastorałkowato. Roślina rośnie zarówno w cieniu jak i w miejscacn nasłonecznionych lub dobrze naświetlonych; w dobrych warunkach zarasta szybko całą powierzchnie zbiornika. Optymalna temp. 25'C. Wiszące w toni wodnej korzenie mogą być miejscem schronienia młodych ryb. W paludariach korzenie wrastają w podłoże.
Paprotka szerokolistna.
Najczęściej uprawiana w akwariach jako roślina pływajaca lub podwodna. Występuje w centralnej Afryce, Madagaskarze, południowej Azji i Północnej Australii. Roliny ukorzeniają się w dnie , liście mają 20 - 50 cm długości (w przyrodzie do 75 cm), są jasnozielone i mocno pierzastodzielne. Rośnie dobrze w wodzie kwaśnej (pH 5-6.5) i starszych akwariach. System korzeniowy ma słaby i cienki, składniki pokarmowe może pobierać także bezpośrednio przez liście. Rozmnaża się bardzo dobrze wegetatywnie poprzez rozwój znajdujących się na liściach urwistków przekształcających się w
rośliny dorosłe.
Paprotka rutewkowata.
Najładniejszy z omawianych tu gatunków. Pochodzi ze wschodniej i południowej Azji, północnej Australii, południowej części Ameryki Północnej i wielkich Antyli. W paludarium i w podłożu akwarium tworzy tóżyczkę liści. Pierzasta blaszka liściowa ma silnie zerdukowany miękisz asymilacyjny (do 1mm szerokości) po obu stronach nerwu. Długość liścia do 50 cm. Liście jasnozielone do żółtawozielonych. Najładniejsze egzemplarze uzyskujemy w paludarium i przenosimy do akwaeium. Takie
rośliny są bardzo dekoracyjne i dają największy kontrast w zestawieniu ze
zwartkami, mikrosorium itp.
Czytaj węcej »
Odpowiedz
